KAPELLEN IN HASSELT

2 - Virga Jessebasiliek en Virga Jessebeeld

Hasselt

Kapelstraat 14A, 3500 Hasselt

3 - Kapel van de Diesterstraat

Hasselt

Diesterstraat 18, 3500 Hasselt

De kapel van de Diesterstraat dateert uit de 19de eeuw. Het is een grote houten muurkapel, ze is witgeschilderd en wordt beschermd door een zinken dak. De houten kapel is geplaatst tegen de gevel van het eerste huis achter de vroegere wallen. Het O.L.Vrouwbeeld is versierd met zilveren harten en omringd door een zilveren krans met lampjes, het draagt een wereldbol. Het beeld werd vermoedelijk rond 1870 gemaakt. Het beeld wordt door de bewoners van de straat speciaal versierd tijdens grote feesten.

4 - OLV van Rust

Hasselt

Hoek Minderbroedersstraat 44 - Schrijnwerkersstraat

De kapel van O.L. Vrouw van de Rust is ongeveer tweehonderd jaar oud, het is een fraaie houten kapel voorzien van een glazen deurtje met smeedwerk. De prachtige piëta (Onze-Lieve-Vrouw van Smarten) die er origineel instond werd rond 1650 meegebracht door de minderbroeders van 's-Hertogenbosch toen de paterskerk hier nog in de steigers stond. Toen de minderbroeders in 1797 door de Fransen uit hun klooster werden verdreven, wisten de buren het beeld tijdig in veiligheid te brengen Nadat de paters door de Fransen waren uitgewezen, werd in hun gebouwen van 1800 tot 1814 de onderprefectuur van het departement ondergebracht. Dagelijks werd er gebeden voor de terugkeer der paters. In 1804 maakten de buren deze mooie muurkapel voor het beeld. Ze hingen die eerst op aan de kloostermuur en daarna aan de kerkmuur. Bij de terugkeer van de Minderbroeders naar hun klooster in 1899 werd het beeld plechtig in de rechterzijkapel van de kerk geïnstalleerd waar je het nu nog kan zien. Het huidige beeld van O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand werd in 1963 in de muurkapel geplaatst door de familie Wampers-Rochus. De muurkapel verhuisde naar de overkant waar ze nu nog hangt, tegen de eerste travee van de zijgevel van het hoekhuis van de Minderbroedersstraat en de Schrijnwerkersstraat. Sinds 1983 is deze kastkapel beschermd als monument omwille van het algemeen belang gevormd door de artistieke en volkskundige waarde.

5 - Grafkapel van Pater Valentinus

Hasselt

Minderbroedersstraat 21

6 - Kapel O.L. Vrouw, Middelares Van Alle Genaden

Hasselt

Isabellastraat to 46

De kapel bevindt zich in een witte nis in de tuinmuur van het Minderbroedersklooster. Het contrast van het witte afdak en het stuk witgeschilderde muur tegen de donkere bakstenen muur trekt de aandacht. Bij speciale gelegenheden wordt het beeld gekleed door de bewoners van de straat. Tijdens de oorlog werd er dikwijls gebeden aan de kapel.

7 - Kapel van de Paardsdemer

Hasselt

Paardsdemerstraat

Een legende vertelt dat op acht september 1374, op de geboortedag van O.L.-Vrouw, een O.L.-Vrouwebeeldje zou aangespoeld zijn op de oever van de Demer. Hier zou men toen een kapelletje gebouwd hebben voor het beeld. Pas in de zestiende eeuw vinden we hiervan een historisch spoor, er is voor het eerst sprake van een 'lievevrouw huysken' op deze plek. Na de beeldenstorm in 1638 werd de eerste stenen versie van de kapel gebouwd. Hendrik Bormans en zijn echtgenote Elisabeth Swennen schonken aan de kapel van de Peerdsdemer een stuk grond. Deze grond was gelegen buiten de Kuringerpoort langs het Dormaelpad. De huur van deze grond werd gebruikt voor het onderhoud van de kapel en om het jaarloon van de koster te betalen. In 1787 werd de ondertussen bouwvallige kapel afgebroken en in het midden van de straat heropgebouwd. Later leverde dit problemen op voor het verkeer en de kapel werd in 1874 weer afgebroken en heropgebouwd, ditmaal bovenop de boog van de brug over de Demer. In 1938 kocht de provincie Limburg het Begijnhof en in 1959 werd de oude vleugel van het begijnhof samen met de kapel afgebroken. De vervanger van de kapel werd in de nieuw gebouwde vleugel ingebouwd. Ondertussen zijn UHasselt en Z33 in het Begijnhof neergestreken, de kapel zit in de vleugel van Z33. In 2024 werd het interieur van de kapel gerenoveerd. De muren werden rondom bekleed met een ovalen houten schil die door kunstenares Amber Andrew als canvas voor een muurschildering gebruikt werd. Het 16de-eeuwse Mariabeeld is nu omgeven door sterke vrouwen uit mythes en mirakels, ook met verwijzingen naar de Hasseltse Virga Jesse. Het beeld staat nu rechts van de ingang, eigenlijk terug op haar originele plaats boven de Demer. Het zal in 2025 gerestaureerd worden. De kapel is toegankelijk tijdens de openingsuren van Z33.

8 - Kapel OLV Badderijstraat

Hasselt

Badderijstraat

De kapel van de Badderijstraat maakt deel uit van de muur van het Begijnhof. Boven de kapel staat het jaar 1784. In dat jaar zou het beeld geplaatst zijn, de muur van het Begijnhof werd in 1776 gebouwd. De kapel is afgesloten door een zwartgeverfd smeedijzeren raam, met ingelegd vensterglas. Rond de boogvormige nis werd een gecementeerde laag aangebracht, de laag is wit geverfd en heeft zwarte voegen. De bovenzijde werd uitgewerkt in puntvorm. Voor de nis hangt een klein lantaarntje en aan de onderzijde een ijzeren bloembak. Binnenin staat een beeld van 'Onze-Lieve-Vrouw met kind'. In de ijzeren bloembak zijn de letters A, V en M, Ave Maria, verwerkt. De kapel werd ter gelegenheid van de zevenjaarlijkse feesten in 2024 gerestaureerd.

11 - Boomkapel

Hasselt

Hoek Kroonwinningstraat - Singelbeekstraat

Op deze plek werd een grot gebouwd ter gelegenheid van de rondgang van het beeld van O.L.-Vrouw, Maagd der Armen. De grot werd afgebroken toen de straat verbreed werd. Ter vervanging plaatste de buurtgemeenschap deze boomkapel. Bij elk feestelijk gebeuren van de buurt wordt de kapel versierd. In de meimaand wordt de kapel omhangen met een krans van witte en blauwe rozen. Vroeger werd er in groep gebeden, door het steeds drukker wordend verkeer gebeurt dit niet meer.

12 - Kapel van O.L. Vrouw van Zeven Smarten

Hasselt

Pietelbeekstraat

Dit kapelletje is toegewijd aan O.L.-Vrouw van de Zeven Smarten, het was eertijds eigendom van de juffrouwen Cornelissen uit de Singelbeekstraat. Het werd gebouwd in 1863. Meerdere notariële akten rond 1879 vermelden het bestaan van een kapel, gelegen ter plaatse 'den Dries' langs de Pietelbeekstraat. In 1920 restaureerde de familie Cornelissen de voorgevel en de deur. Tijdens een brand in 1939 ging de steen verloren waarin het jaartal stond. Het O.L.-Vrouwebeeld wordt geflankeerd door een beeld van O.L.Vrouw Onbevlekt Ontvangen en een van het Heilig Hart van Jezus. Tot het interieur behoren enkele mooie vaasjes, namaak-bloemstukjes onder stolp en een zwart houten, handgemaakt kruisbeeld. De kapel werd voor een symbolische frank door de eigenaars overgemaakt aan de stad Hasselt. Op aandringen van de inwoners werd in versneld tempo de restauratie ervan aangevat. Op vrijdag 29 april 1983, werd het wijkkapelletje uit de Pietelbeekstraat, Hasselt, plechtig heringewijd en opnieuw in gebruik genomen. In aanwezigheid van een afvaardiging van het stadsbestuur van Hasselt werd de plechtige inzegening verricht door E.H. Quintens, pastoor van de parochie Rapertingen. Nadien begaven de aanwezigen zich al biddend naar de kantine van het voetbalveld, waar een aangepaste eucharistieviering werd gehouden. leder jaar werd er 's avonds in de mei- en oktobermaand gebeden door de mensen uit de buurt.

13 - Kapel O.L.Vrouw In Nood

Hasselt

Singelbeekstraat t.o. 85

De kapel is gebouwd tijdens de bezetting van ons land door Napoleon tussen 1813 en 1823. De familie Smeets had beloofd een kapel te bouwen omdat hun zonen bij de loting vrijgesteld werden van militaire dienst. Het beeld in de kapel is O.L. Vrouw in nood. De kapel werd gerestaureerd in 1902 en in 1976. Bij deze laatste restauratie werd het metselwerk vervangen door een mengeling van cement. Sinds de restauratie in 1902 werd de kapel verzorgd door de buren o.a. door de familie Coenen, Schouterden en Vanderspikken.

15 - Kapel O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand

Hasselt

Bosstraat, naast 184

De originele kapel aan de Bosstraat werd in 1899 opgericht door de Heer Buntinx 'uit dank voor zijn genezing'. Ze is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand. Deze kapel werd gesloopt voor verbredingswerken van de Bosstraat. De huidige kapel werd in 1974 in opdracht van de stad Hasselt gebouwd, ze is bijna identiek aan de oude kapel maar werd een paar meter naar achter gebouwd.

16 - Kapel van O.L.Vrouw van Fatima

Hasselt

Hoek Bosstraat - Kiezelstraat

Op de hoek van de Kiezelstraat en de Bosstraat, in de tuin van de familie Froyen, bevond zich al sinds 1894 een kleine paalkapel met een kalkstenen beeldje van Onze-Lieve-Vrouw. Het idee om op die plaats een grotere kapel op te richten, ontstond in de schoot van het Marialegioen en werd concreet na de rozenkransmissie in 1961 door de paters Dominicanen van Termien-Genk. Omdat Onze-Lieve-Vrouw van Fatima ook de titel van Onze-Lieve-Vrouw van de Heilige Rozenkrans draagt, zou de nieuwe kapel met die titel aan haar toegewijd worden. Het model en plan werd getekend door één van de buren en goedgekeurd door het stadsbestuur. De nodige grond werd gratis afgestaan door de twee ongehuwde broers en zus Froyen. Een officiële notarisakte van 16 maart 1963 bezegelde deze gift aan de kerkfabriek van Godsheide. Vele helpende handen van de buurtbewoners voerden de bouwwerken uit en zorgden voor een mooie afwerking in 1962. De totale kostprijs was ongeveer 30.000 Belgische frank (ongeveer 750 euro). Het Mariabeeld werd in Brugge bij de bekende beeldenmaker Gerard Dupon (Roeselare 1895-Brugge 1970) besteld en per trein door een paar mensen opgehaald. De inwijding werd gepland op zondag 14 oktober 1962, de dag na de 45ste verjaardag van de laatste verschijning in Fatima op 13 oktober 1917. Voorafgaand aan de inwijding van de kapel werd een rondgang van het beeld door de wijk georganiseerd en mocht het Mariabeeld een dag in ieder huisgezin verblijven. Vanaf 7 oktober werd het in de kerk opgesteld. Op 14 oktober, de dag van de inwijding, kwamen veel mensen uit de parochie en van daarbuiten in de kerk samen. Met alle aanwezigen werd het beeld in processie van aan de kerk tot in de kapel meegedragen, met de vlaggen van de verenigingen en de harmonie voorop. De plechtige inwijding gebeurde door pastoor Arthur Renquet. Een kasseien toegangsweg leidt naar de moderne kapel die uit twee delen bestaat: de eigenlijke bidruimte en het voorportaal. Op de kapel staat het opschrift 'O.L.V. van Fatima B.V.O.'. De achtergevel heeft een nis, waarin een sierlijk O.L.Vrouwbeeld staat. Links ervan staat een O.L.Vrouwbeeldje van Altijddurende Bijstand. In de kapel zelf staan een Mariabeeld achter glas en talrijke kunstbloemen. Vanaf de inwijding werd er vele jaren in de meimaand elke dag het rozenhoedje gebeden. Dat was ieder jaar ook het geval op 15 augustus, het feest van Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart. Die gebedsstonden werden zeer talrijk meegevierd, soms door vijftig à zestig mensen en vele kinderen uit de buurt. Ter gelegenheid van de vijftigste verjaardag van de inwijding werd op 14 oktober 2012 nog een mooie en talrijk bijgewoonde mariale viering gehouden. In de examentijd werd de kapel door de studenten talrijk bezocht om de voorspraak van Maria te verkrijgen. Ze brandden dan een kaarsje. Wegens toenemend vandalisme werd er door de stad een hek geplaatst en is het branden van een kaars niet meer mogelijk.

17 - Kapel Moeder van Ieder van Ons

Hasselt

Kiezelstraat 152, 3500 Hasselt

21 - Kapel O.L. Vrouw van de Kwakkel

Hasselt

Hoek Sasstraat-Scheepvaartkaai

Naar hbvl op 18/08/1978 Het kapelletje zou in leem zijn opgetrokken in het begin van de achttiende eeuw. De vroegste vermelding dateert van 1775. Het verhaal gaat dat er onder het dak een fles gezeten zou hebben, met een soort oorkonde erin. Gelovigen uit de buurt kwamen er bidden voor zwaar zieke of overleden verwanten. Vroegere namen van de kapel waren: kapel Onze-Lieve- Vrouw van Lourdes en kapel Onze-Lieve-Vrouw van Rust. Omdat de kapel erg bouwvallig was geworden, werd ze in 1924 afgebroken. Landbouwer Willem Briers, die op een honderdtal meter er vandaan woonde met zijn gezin van 8 kinderen, besloot het kapelletje in steen terug op te trekken. Hun familieleden onderhoudt de kapel nog altijd. Na de oorlog zou de schoonzoon Bruyninx en nadien de zoon Nand Briers, die kortbij woont, dit verderzetten. Het altaar bestaat uit een gemetseld voetstuk, waarop een houten draagblad rust. De beelden zijn: O.L.-Vrouw van Lourdes, O.L.-Vrouw Virga Jesse, het Heilig Hart van Jezus en O.L.-Vrouw der Armen. Tegen de achtergrond hangt een houten kruis met Christuscorpus. Het originele beeld, dat gemaakt zou zijn door de bouwer van de eerste kapel, is in 1944 gestolen door een onbekende. De kapel werd meermaals door vandalenstreken vernield. Na meer dan 50 jaar liet het dak weer te wensen over en regende het door, zodat de pleister van de muren afbrokkelde. De kleinkinderen Lucien en Edmond Briers, besloten dan in het voorjaar van 1978 het kapelletje van hun voorouders helemaal opnieuw op te knappen. Zij herstelden het pleisterwerk en vernieuwden het dak. Jaarlijks wordt er de eerste zondag na 15 augustus een openluchtmis opgedragen ter ere van O.L.-Vrouw. hbvl op 11/09/1982: "Herdenking kapelbouwers - Zondagnamiddag had aan het wijkkapelleke van de Kwakkel, Sasstraat te Hasselt, de jaarlijkse herdenkingsmis plaats voor de familie Briers, de bouwers van het reeds meer dan honderd jaar oude kapelleke. Deze familie zorgt thans nog steeds voor het onderhoud. Deken Forier had er zelf aan gehouden deze dankmis in openlucht te komen opdragen en dit gebeurde in aanwezigheid van meer dan 150 leden van de familie en buurtbewoners."

22 - Kapel O.L.Vrouw ter Rust

Hasselt

Hoek Zandstraat-Brugstraat

De kapel is toegewijd aan O.L.-Vrouw van Rust. Reeds in 1775 stond in de buurt een kapel in baksteen. Omdat ze bouwvallig was, werd die afgebroken en de buurtbewoners bouwden een nieuwe kapel in 1950. Moeders brachten hun steeds wenende kinderen naar hier, in de hoop dat zij rust zouden vinden. In de kapel hangt een klok. Op het stenen altaar met marmer staan een beeld van O.L.Vrouw van Rust, een replicabeeld van Heppeneert (Maaseik) en vele andere heiligenbeelden. De kapel geeft het gevoel van een mini Mariaparkje. Aan de muur in de kapel hangt een blad met daarop de boodschap 'De wijk dankt moeder Rooske Vanquaethoven-Verding, 50 jaar kosteres van de kapel'. Meer dan vijftig jaar was Rooske of 'Moeder' zoals ze door heel Godsheide gekend was, de grote animator van het gebeuren rond de kapel. Het hoogfeest voor haar was de jaarlijkse Sacramentsprocessie. Dan was ze al weken op voorhand in de weer om alles in orde te brengen voor de processie. In de meimaand schreef ze briefjes die zij in de brievenbussen deponeerde om eraan te herinneren dat de kapel gepoetst moest worden en dat er iedere dag het rozenhoedje werd gebeden. Dit deed zij tot ze 95 was, hoe meer volk er was, hoe meer ze straalde.

23 - Kapel van O.L. Vrouw van Lourdes

Hasselt

Langwaterstraat 4

De oorspronkelijke kapel op deze plaats dateerde van 1778. Ze was gebouwd in baksteen en stond 150 meter achterwaarts in het veld, naast een oude boerderij. De kapel was driemaal groter dan de huidige kapel en had ook een klein klokje in de toren. Het klokje was gegoten door een klokkengieter uit Zonhoven. Binnen stonden een altaar en zes stoelen. Soms werd er ook een eucharistieviering in opgedragen. Voor de aanleg van het Albertkanaal werden de boerderij en de kapel gesloopt in 1935. Léopold Genné, aannemer uit Mizerik, bouwde de huidige kapel in 1936. Het interieur is eenvoudig, de muren zijn bepleisterd en witgekalkt. Op het altaar vindt men een reeks beelden van Sint-Antonius Abt, Pater Valentinus Paquay, Sint-Jozef met het kind Jezus, Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, het Heilig Hart van Jezus, Sint-Antonius van Padua en Sint- Rochus. De boeren uit de omgeving kwamen er regelmatig bidden tot deze heiligen, om ziekten onder hun vee af te weren. Rond 1988 is de kapel opgeknapt door enkele handige buren.

26 - OLV Moeder van Altijddurende Bijstand

Hasselt

Hoek Kiewitstraat 189 - Borggravevijverstraat

Op de hoek van de straat, langs een eik, staat een vrij eenvoudig en rechthoekig wit gebouw uit 1936. Het is een schenking van de stokersfamilie van Léon Leynen, de vroegere eigenaars van de Engelenhoeve. Guilielmus Vanherle uit de Kiewitstraat is de stichter van deze kapel. De kapel is opgetrokken in machinale Boomse bakstenen, in Waalvorm. Het is een eenbeukig gebouw met gedrukt spitsbooggewelf. In juli 2010 kreeg het dak nieuwe pannen opgelegd. Het bakstenen altaar is gecementeerd en wit geschilderd, daarop staat een mooi beeld van O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand. Op het smeedijzeren hek staat 'AVM'.

28 - VKSJ kapel (Domein Kiewit)

Hasselt

Putvennestraat 112, Domein Kiewit

Voor het Mariajaar 1954 werd door de leiding van V.K.S.J. een bedevaart gepland naar Lourdes. In ieder bisdom zou gedurende het voorafgaand schooljaar een beeld van O.L.Vrouw voor V.K.S.J. worden vervaardigd, en van school naar school gedragen door de V.K.S.J.-meisjes. Het beeld kreeg de naam van 'O.-L.- Vrouw van de Stilte'. Aan mevr. Bongaerts uit Hasselt werd opdracht gegeven een Mariabeeld te boetseren in klei, dat na afwerking naar een steenbakkerij in het Luikse werd gebracht en nadien naar Hasselt kwam. Vier treinen werden ingelegd naar het Maria-oord, Lourdes. Na de bedevaart werd het beeld in de kapel van het Mariahuis in de Bonnefantenstraat ondergebracht, toenmalig tehuis voor V.J.K.A. en V.K.S.J. Toen kwam V.K.S.J. op de idee een kapel te bouwen en wel op het domein Kiewit, toen Virga Jessetehuis van de K.A. van Limburg. Op 13 mei 1956 werd de kapel plechtig ingewijd. Het domein Kiewit werd later eigendom van de stad. De zusters Trapistinnen van Brecht namen voorlopig hun intrek in het kasteel. Op zekere dag werd het beeld door vandalen weggenomen en in een sloot geworpen. De zusters vonden het beeld en namen het mee naar hun nieuwe tehuis 'Klaarland' te Lozen Bocholt, omdat het domein Kiewit verlaten was. De volgende verblijfplaats van het beeld werd de kapel van het bezinningscentrum 'Oase' op het Kol. Dusartplein in Hasselt. Enkele oud-leidsters vonden dat het O.-L.-Vrouwbeeld moest terugkeren naar haar eigen thuis te Kiewit, maar dan beveiligd tegen diefstal. De stadsdiensten zorgden voor een smeedijzeren hek. Op zaterdag 16 juni 1984 werd het beeld terug geplaatst. (naar artikel hbvl 1984)

29 - Kapel OLV

Hasselt

Hasseltse Beverzakstraat 175

Henrica Verbeeck, echtgenote van Jozef Quintens, leed aan een ernstige hartziekte. In 1948 liet ze de kapel bouwen om van haar kwaal te genezen. De kapel werd door Miel Corthoux (of Corthouts) gebouwd op de grond van de familie Quintens-Verbeeck. Hendrika overleed in 1970 op 63-jarige leeftijd. Jarenlang verzorgde de dochter van Hendrika de kapel zorgvuldig tot het huis en de grond verkocht werden. Een clausule in de verkoopsakte verplichtte de koper ertoe het kapelletje te onderhouden. Toch geraakte het in verval. Op een nacht werd alles vernield en werden de kandelaars gestolen. Buurtbewoonster Paula Bammens liet alles herstellen en zorgde voor een nieuw beeld en nieuwe kandelaars. De kapel geeft een gevoel van 'Moeder in de natuur'. Het gebouwtje is een weinig verwaarloosd en overwoekerd door klimop maar recent (eind 2023) is de klimop voor de nis met het beeld nog eens weggeknipt.

31 - Kapel O.L.Vrouw der Armen van Banneux

Hasselt

Kempische Steenweg 544

Vroeger stond hier een kapel gewijd aan het Heilig Hart van Jezus. In 1951 kocht J. Vanvoorden de bouwgrond waarop de kapel stond. De oude kapel was erg vervallen. De familie brak ze af en bouwde een nieuwe uit dankbaarheid omdat Kiewit op het einde van de Tweede Wereldoorlog van de vernietiging gespaard bleef. De nieuwe kapel is gewijd aan O.L.Vrouw van Banneux.

35 - Kapel Schotelstraat

Stokrooie

Schotelstraat to 55

De kapel in de Schotelstraat is gebouwd door Ludovicus Donatus Vanvoorden (°Stokrooie 1863), die op zes maanden tijd zowel zijn echtgenote, Maria Gertrudis Munters (1871-1900), en drie van zijn vijf kinderen verloor, nl. Anna Maria Constantia (1896-1900), Maria Catharina Emerentia (1898-1900) en Joannes Ludovicus Antonius (1900-1900). Zij stierven aan de kroep (difterie). Marietje Vanderspikken: "Mijn grootvader Alfons Vanderspikken trouwde met de dochter van Ludovicus Donatus Vanvoorden die het kapelletje in de Schotelstraat in Stokrooie oprichtte voor 1915", vertelt Marietje. "Het eenvoudige Mariabeeldje in de bakstenen kapel herinnert ons altijd aan onze familie. Net daarom heeft het een emotionele waarde. Het werd opgericht met een bijzondere intentie, want de oprichter verloor drie van zijn vijf kinderen aan de kroep. Het kapelletje staat tegen een bomenrij op een stuk grond van mijn vader. We willen het zeker niet laten vervallen. De zus van mijn grootvader heeft altijd heel goed voor het kapelletje gezorgd. Ze is intussen al wat ouder waardoor ik die taak nu van haar overneem."

36 - Kapel O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand

Stokrooie

Goorstraat - Hamelheide

Toen treinmachinist Frans Machiels zich te midden van de hevige bombardementen op het Hasseltse spoorwegstation bevond, bad hij tot Onze-Lieve-Vrouw en beloofde haar een kapel te zullen bouwen als hij het er levend vanaf zou brengen. Hij overleefde het en was ervan overtuigd dat hij dit mede te danken had door voorspraak van het heilig Paterke van Hasselt. In 1931 had Frans een stuk bosgrond gekocht te Stokrooie, hij was van plan er een weekendverblijf op te trekken. Mede door de crisistijd tijdens de dertiger jaren werd dat niet uitgevoerd. Hier wilden Frans en zijn vrouw hun kapel bouwen. De oorlogsomstandigheden vertraagden echter de plannen. Frans leed aan zware verkalking en had geweldige pijnen. Eerst beloofde hij bij genezing een klein kapelleke te bouwen aan zijn woning maar de ziekte beterde niet. In 1952 ging Frans op bedevaart naar Lourdes. Bij het bestijgen van de trappen kon hij geen voet meer verplaatsen. Het klamme zweet brak hem uit. Zijn vrouw zei: "Frans, beloof nu dat ge de kapel zult bouwen indien ge weer verder kunt!" Op dat angstige ogenblik waarop hij meende te zullen sterven, beloofde hij een grote kapel voor O.L.Vrouw te zullen bouwen. Nauwelijks was deze belofte gedaan of Frans voelde een siddering door zijn ledematen gaan, hij deed de kruiswegoefening verder en werd niets meer gewaar. Hij was genezen. Toen Frans terug thuis was ging hij onmiddellijk naar de Minderbroeders in de stad en vertelde wat er gebeurd was. Pater Gerardus ging dadelijk akkoord om een kapel te bouwen, op Hamelheide, waar Frans zijn stukje bosgrond had, diep in de heide gelegen, ver van alle stads - en werelds gewoel. Een prachtig Lieve Vrouwebeeld, dat door een onbekende op het graf van het heilig Paterke te Hasselt werd neergelegd, zou aldaar gewijd en vereerd worden. Frans ging onmiddellijk aan het werk. Gans alleen bouwde hij een prachtige kapel, een juweeltje van eigen vinding van een eenvoudig werkman. De inhuldiging ging door op 5 mei 1954. Een lange stoet versierde auto's vertrok aan het Minderbroedersklooster waar het mooie Mariabeeld door een groep in het roze geklede bruidjes werd afgehaald. De stoet begaf zich dan naar Stokrooie waar op ongeveer een kilometer van de nieuwe kapel de autokaravaan stopte, omdat vanaf hier de weg te smal is voor autoverkeer. De lange stoet, waarbij zich talrijke mensen uit de omgeving hadden aangesloten, zette zich in beweging en ging al biddend naar de nieuwe kapel. Pater Gerardus verzorgde de plechtige wijding. Een machtig Magnificat steeg op uit de borsten van de zeer talrijke aanwezigen, waarna een Ommegang rond de Kapel werd gedaan, terwijl het volk het 'Te Lourdes op de Bergen' zong. Het was werkelijk een enig mooie plechtigheid, die door haar eenvoud, door de stemmige omgeving, terwijl tevens een warm lentezonnetje van de partij was, diepe indruk maakte op al de aanwezigen. Al spoedig was er door de grote toeloop nood aan een grotere kapel. Deze werd gebouwd voor de kleine kapel zodat deze het koor vormt van de grote kapel. De huidige kapel werd ingehuldigd op 15 augustus 1959. Frans Machiels overleed in 1980. Jaarlijks wordt op 1 mei en op 15 augustus aan de kapel een eucharistieviering gehouden. Sedert 27 april 1987 is de grond met kapel eigendom van de stad Hasselt, de stedelijke diensten staan in voor onderhoud van het domein.

38 - Boomkapel Pikanshoeve

Stokrooie

Hoek Pikanshoefstraat tov 76 - Waterlozestraat

De kapel werd gebouwd in 1945 uit dank voor de bescherming van de Pikanshoeve tijdens de oorlog. De witte houten kapel heeft een gipsen O.L.Vrouwbeeld dat in de meimaand altijd versierd wordt.

40 - Kapel van Stokrooie

Stokrooie

Hoek Kanaalstraat 32 - Waterlozestraat

De kapel is door Jozef Geuris rond 1950 gebouwd op grond van Bogaerts. Vroeger plaatste men er een Onze-Lieve-Vrouwbeeld bij halfoogst, op 15 augustus, een Heilig Hartbeeld voor de Sacramentsprocessie.

42 - Kapel van de Koningin van de Vrede

Kermt

Monninxstraat - Dreef (Voetweg 24)

Deze kapel rond 1935 op het einde van de Dreef te Kermt, tegen de Monnixstraat, gebouwd. De dertigerjaren waren een tijd van depressie maar ook van grote angst voor oorlog. "Koningin des Vredes" is dus niet toevallig de naam van dit devotiekapelletje. Er staat een bevallig gipsen beeldje in van de Moeder Gods met het Kindje Jezus. De buurtschap "Heiligenhoek" (Holrakkerstraat, Oude Holrakkerstraat en Monnixstraat) bracht het materiaal samen. Metser Paul Massonnet (1909-1975) bouwde het pijlerkapelletje op de grond van de grafelijke familie della Faille-de Meeûs. Op die plaats stond voorheen een boomkapelletje. Er werd veel gebeden rondom de kapel in de moeilijke oorlogsjaren. Het OLV-beeld werd vernield door spelende kinderen. De familie Driesmans schonk het nieuwe huidige beeld en verzorgde ook het kapelletje verder na de dood van jonkman Massonnet en van weduwe Rosine Berden-Vanloffelt (1915-1972) die samen jarenlang die taak hadden vervuld. Helaas verviel het kapelletje rond de eeuwwisseling in de vergetelheid en verval. Tot in april 2018 Ludo Ector en Jenny Mees het initiatief namen om het op te knappen en verder te verzorgen. Voor hen was het een mooie jeugdherinnering vermits hun grootouders in de jaren dertigen veertig pachters waren op de Holrakkerswinning die er vlakbij ligt. De Dreef verbond de kerk en het afgebroken kasteel in het dorp van Kermt met de Holrakkerswinning en de Heiligenhoek -een buurt zo genoemd omdat de gronden er eigendom waren van De Tafel van de Heilige Geest, de opbrengsten waren voor de Armentafel, de behoeftigen van de parochie.

44 - Kapel van O.L.Vrouw van Bijstand

Spalbeek

Rootstraat 36

Deze kapel is toegewijd aan Onze Lieve Vrouw van Bijstand. Ze staat aan het huis van mevrouw Madeleine Reynders. De familie Reynders woonde in dit huis vanaf 1932. Eduard en Jozephine bouwden de kapel in 1946 om hulp te vragen voor hun zoon Albert die kampte met een zekere geestelijke achterstand. Het koppel had samen acht kinderen; Madeleine is de jongste en de enige nog levende. Zij werd in dit huis geboren in 1939 , ze is de weduwe van Roger Marchal, samen hebben ze twee kinderen, vier kleinkinderen en vier achterkleinkinderen. De kapel is een eenvoudig vierkant gebouwtje opgetrokken met Beerse bakstenen, ongeveer 2 meter hoog. De met kunststof bloemen versierde nis heeft een beeld van O.L. Vrouw achter glas. De kapel is wordt geregeld fris geverfd en er is een bloemenperkje dat mooi onderhouden wordt. Eduard Reynders (1897-1984) en Jozephine Weyns (1900-1983) Albert Reynders (1937-1979) Roger Marchal (1939-2022)

45 - Kapel Onze-Lieve-Vrouw Boodschap

Spalbeek

Spalbeekstraat 67

Volgens een eeuwenoude plaatselijke traditie zou de kapel van Spalbeek gebouwd zijn op de plaats waar vroeger de Heilige Elizabeth van Spalbeek woonde. Zij was een zienster die onder de geestelijke leiding stond van de Benedictijnse abt van Sint-Truiden. Onmiddellijk na haar dood in 1314-1316, werd ze als heilige vereerd. Het bouwproces van de kapel duurde enkele eeuwen en kan opgedeeld worden in drie grote delen. Omstreeks 1260 begon men aan de bouw van deze Romaanse kapel. De bouw van het koor in hoefijzervorm en het gebruik van ijzersteen, is een zeldzaamheid in de Nederlanden. Het middendeel in Diestse zandsteen dateert van omstreeks 1320-1350. Het voorste deel van de kapel met het torentje en de ingang, is omstreeks 1610-1650 in rode steen opgetrokken. Ten slotte werd in 1757 een nieuw torentje op de kapel geplaatst. Opvallend aan deze kapel zijn de prachtige oude muurschilderingen, die wellicht tussen 1350-1390 op koorwanden zijn aangebracht. Eeuwenlang werden deze schilderingen met een dikke kalklaag bedekt. Ze werden in 1870 toevallig ontdekt door priester Casimir Daniëls en in 1953-54 werden ze opgefrist door L. Pringels. Het gaat over twee muurschilderingen die door een centraal regenboogvenster in twee beeldgroepen zijn opgedeeld. Aan de evangeliekant kunnen we volgende heiligen en scènes identificeren: de Heilige Drievuldigheid en de Heilige Cornelius, herkenbaar aan de hoorn, tiara en staf. De Heilige Hubertus, afgebeeld als bisschop met een jachthoorn in de hand en tenslotte de Heilige Joris, uitgedost als een jonge krijger in maliënkolder en met een goed voorzien wapenuitrusting. Aan de epistelkant bevindt zich een passieverhaal: een treurende madonna houdt haar dode zoon op de schoot, terwijl Johannes beide handen naar hem uitstrekt. Rechts van dit tafereel staan drie heiligen naar elkaar toegewend: de H. Genoveva van Parijs, de H. Bernardus van Clairvaux en de H. Gertrudis van Nijvel. Boven de twee taferelen verschijnen grote ongeïdentificeerde wapenschilden. De figuratieve taferelen zijn onderaan afbewerkt met een brede bloemenboord op een witte achtergrond. De personages zelf tekenen zich af tegen een rode achtergrond met gestileerde bloemmotieven. De kapel heeft sinds eeuwen dienst gedaan als hulpkerk van de parochie Kermt. Pas in 1846 werd Spalbeek een zelfstandige parochie en de huidige neoromaanse kerk, werd in 1890 in gebruik genomen. (bron: Hasel.be)

46 - Kapelleke van de BJB

Spalbeek

Molenstraat 162

Deze kleine kapel werd in 1952 opgericht door de BJB, de Boeren Jeugd Bond van Spalbeek. In 1965 werd de BJB herdoopt tot Katholieke Landelijke Jeugd (KLJ). De kapel staat voor het voormalige kleuterschooltje in de Molenstraat. Het is een eenvoudige pijlerkapel met het madonna-beeldje van de BJB in de nis. In de jaren vijftig en zestig waren er vele activiteiten van de BJB op het terrein rondom de kapel: kampen, wedstrijden rond het boerenleven zoals ploegen en melken, vendelen en fietstochten. In de decennia nadien geraakte de kapel in de vergetelheid. En zo werd ze beschadigd, de versieringen en het beeldje gestolen, er werd brand gesticht in de nis, leeg en afgetakeld stond ze te zieltogen. In 2019 beslisten Ludo Ector en Jenny Mees, afkomstig van de Molenstraat, om de kapel te herstellen en er een nieuw BJB-beeldje van Onze-Lieve-Vrouw in te zetten. Het gebouwtje wordt nu elk jaar opgefrist en er is een jonge seringenboom geplant achter het kapelletje.

47 - Processie kapelleke

Spalbeek

Molenstraat 200 tegenover Oudestraat

Dit pijlerkapelletje staat tussen twee mooie wilde kastanjelaren. Het gebouwtje uit Maaslandse bakstenen dateert van 1890 maar is intussen verscheidene keren hersteld. Op het dak stond een ijzeren kruis. Dit is nog te zien op een aquarel van Berthe Croonenberghs van 1984. In de nis staat een Onzelievevrouwke van Lourdes. Aan deze Onze Lieve Vrouwekapel werd bij elke processie een rustaltaar opgetrokken. De processie hield er halt en er werd gebeden, vandaar de gemeenzame naam van 'processiekapelleke'. De kapel wordt onderhouden door mevrouw Isabelle Baerts die vlak achter de kapel woont. Zij kocht ook een nieuw beeldje in Scherpenheuvel toen het vorige door vandalen werd vernield. Daarvoor verzorgde mevrouw Amelie Clemens, inmiddels overleden, het kapelletje. Mevrouw Baerts wist te vertellen dat een aantal jaren geleden een auto met vol geweld tegen de kapel en een kastanjelaar botste en vernield werd zonder dat de bestuurder gewond geraakte. Iets wat toch mirakuleus mag genoemd worden.

48 - Kapel achter-de-bos

Spalbeek

Hoek Wijerstraat 88 – Keizerlindestraat

De Boskapel of "Kapel Achter de Bos" Spalbeek, op de hoek van de Wijerstraat en de Keizerlindestraat. Deze stijlvolle kapel werd op 1 mei 1959 ingezegend door pastoor Boonen, de grote bezieler van deze kapel. De hele parochie vierde dit met een grote kaarskensprocessie. Tijdens de bange oorlogsjaren beloofden de Spalbekenaren deze kapel aan Onze Lieve Vrouw van Fatima indien het dorp zou gespaard blijven van onheil. Het duurde nog jaren vooraleer genoeg geld bijeen gezameld was, maar uiteindelijk konden de buurtbewoners aan de slag gaan. De werken gebeeurden onder de leiding van de Bouwgezellen van de Spekpater (Bouworde) die toen op het kasteel van Rijsdaal verbleven. De kapel is gebouwd uit donkere sierbrikken; op het dak staat een klein torentje met klokje en wit kruis. Ze werd enkele jaren geleden gevandaliseerd, maar de twee grote oorspronkelijke beelden zijn er nog: in een vensternis staat het beeld van Onze Lieve Vrouw van Fatima en op het granieten altaar staat een beeld van Maria Rosa Mystica (Maria, mystieke roos uit de Litanie van Loreto). De kapel en het mooie perkje rondom worden onderhouden door de buurtbewoners. De familie Forier woonde er recht tegenover en verzorgde jarenlang de kapel, daarna ook nog door zoon Ivan Forier. De familie Thijs-Baeten zorgt voor de kaarsen. De kapel is elke dag geopend.

50 - Kapelleke op de Regenakker

Spalbeek

Herkkantstraat 115 (grens Spalbeek) boomgaard

Als men aan de Herkkantstraat ter hoogte van nummer 115 een veldweg inslaat die naar plantages leidt, dan komt men aan een veldkapelletje. Dit is een van de zeldzame echte veldkapelletjes die nog bestaan. Het staat helemaal alleen tussen de velden op een hoek aan de grens van Stevoort en Spalbeek. De huidige eigenaars van de plantage, Roger Bex en Chantal Engelen, wonen vlak naast het weggetje dat naar de kapel leidt. Zij verzorgen het kapelletje liefdevol, knappen het geregeld op en vullen het perkje aan met verse planten. Zij wisten ook nog dat Victor Vanhove, een vroegere eigenaar, dit kapelletje zou gezet hebben. Het is een eenvoudig pijlerkapelletje uit Beerse bakstenen die gewit zijn. Het dak is bedekt met Pottelbergse pannen, op het dak staat een kruisje. Het kapelletje is toegewijd aan Ons-Lief-Vrouwke. In de ingemetste arduinen steen staat de inscriptie 'Ave Maria'. Het beeldje in de nis en de stoffen bloemetjes zouden het werk zijn van een nonneke uit Hamont-Achel. Volgens de legende zou er op deze plaats voorheen rond 1860 een kapel gehangen hebben aan een knotwilg. Tijdens de tweede oorlog stookten kinderen een vuurtje aan deze oude boom zodat hij omviel en het kapelletje op de grond belandde. Eén van de bewoners heeft toen het kapelleke meegenomen. Weinig later ontdekte hij dat er op een weipaal een héél klein Lieve Vrouwbeeldje genageld was; hij begreep dat het van een gelovige was die duidelijk wilde maken dat het kapelletje terug moest komen. Omtrent deze plaats, de Regenakker, gingen vroeger nogal wat spookverhalen rond. In 1966 werden er enkele daarvan opgetekend (databank Vlaamse Volksverhalen). Een vrouw uit Spalbeek die rond 1900 was geboren vertelde toen: "Ich kâm bê e veule obbe regenakker. Do kâm de Witte Joeffro. Ich trok me mes en legde mijnen erm rond me pjaad. De witte Joeffro dee gi kôt." ("Ik kwam met een veulen op de regenakker. Daar kwam toen de Witte Juffrouw. Ik trok mijn mes en legde mijn arm rond mijn paard. De Witte Juffrouw deed geen kwaad.") Een andere vrouw, geboren rond 1890, vertelde: "Obbe regenakker in Spalbeek, obbe grens van Stevoort, do spookten het. Bê de wilg kâm 's nachs een witte Joeffro." ("Op de Regenakker in Spalbeek, op de grens met Stevoort daar spookte het. Bij de wilg kwam daar 's nachts een Witte Juffrouw.") Een man, geboren rond 1890, vertelde: "Pa vertèlde dèk iet roars euver de zwatte medàm. Ob de regenakker kwaam de zwatte medàm. An de sunk hieng è kapelleke van oaslevreuke. Doa kwaam ne maan en deejè woar ne liberoal. Deejè lachte bè oaslevreuke en de zwatte medàm. De wiek dernoa hâ em ne zwier in zenne nak, dreije wieke loater zes op zenne rek en zes wieke loater fjoatig. Da kwaam dur de mach van de zwatte medàm." ("Pa vertelde dikwijls iets eigenaardigs over de zwarte madam. Op de Regenakker kwam de zwarte madam. Aan de sunk hing een kapelleke van Onze-Lieve-Vrouw. Daar kwam een man en die was liberaal. Hij lachte met Onze-Lieve-Vrouw en de zwarte madem. De volgende week had hij een zweer in de hals, drie weken later zes op de rug en zes weken later veertig. Dat kwam door de macht van de zwarte madam"). Dezelfde man vertelde ook nog: "Ob de regenakker an de groete sunk, kwaam de witte joeffro en dei wândelde do rond; en as djeejè dos bleive stoan, dan kreech wjood djeeje lâm in oer bien. Keke hielp ooch nie en als de Witte Joeffro door ging dan kôs djeejè trek goan." ("Op de Regenakker aan de grote sunk, kwam de Witte Juffrouw en die wandelde daar rond. Als ge durfde blijven staan, kreeg je een verlamming in uw benen. Roepen hielp ook niet en als de Witte Juffrouw voortging, kon je terug gaan.")

51 - O.L. Vrouw en H. Hartkapelletje

Stevoort

Regenakkerstraat 13

Toen de vrouw van de landbouwer op de hoeve inhuwde, beloofde haar schoonvader een kapelletje te bouwen. Het kapelletje werd opgetrokken in 1939. Het staat aan de rand van de weg voor de stallingen. Tot voor enkele jaren stond hier een mooi oud beeldje, maar dit wordt nu goed bewaard door één van de zonen. Het is vervangen door een lieftallig plaasteren Onze-Lieve-Vrouwebeeldje. Vroeger werd er in de meimaand 's avonds voor deze kapel gebeden. Alle beschikbare stoelen werden dan buitengezet, zodat de buren konden plaats nemen. Het is een mooi, typisch en witgekalkt kapelletje, dat zeer goed onderhouden wordt. Aan de buitenkant staat bovenaan een klein gewit Heilig Hartbeeld. De kapel wordt bovenaan beschermd en versierd door een struik van blauweregen.

56 - Mariagrot

Stevoort

Hoek Egelstraat – Oppenstraat

Deze grot werd door buren uit de Egelstraat gebouwd in 1954 bij gelegenheid van de rondgang van O.L.Vrouw van Banneux. Het beeld van O.L.Vrouw van Banneux werd van dorp tot dorp rondgedragen. Aan de grens werd het beeld opgehaald door gans de parochie en in triomf naar de kerk gebracht. Drie dagen lang was er 's avonds een kaarsjesprocessie door de straten van het dorp. Iedere straat wilde toen zijn kapelletje en aan vele huizen werd een beeldje opgehangen. Het is in de periode van de bouw van deze kapelletjes dat de kwatongen beweerden: "in Stevoort wordt niet veel gebeden, maar des te meer versierd". De familie Raymaekers onderhoudt de grot. Tot in 1979 bevonden zich hier de originele beelden van O.L.Vrouw van Lourdes en Bernadette, maar ze waren verweerd door de regen. Op zekere morgen lagen ze gebroken op de grond; men weet niet of dit moedwillige gebeurde of een gevolg was van ontij en storm. Er kwam een modern beeld in de plaats. Jaarlijks, in het begin van de maand mei, komen mensen uit de omgeving en uit het dorp bidden aan de grot.

59 - Kapel Maagd der Armen

Stevoort

Hoek Kozenstraat - Nitsemstraat

De kapel werd door de buurtbewoners van de Kozen- en Nitsemstraat opgericht 'Op de Heuvel' naar aanleiding van de Mariale genadetocht. Tijdens deze processie van 1951 tot 1955 werd het beeld van OLV van Banneux in de hele provincie rondgedragen. Zo verbleef het beeld tijdens de Pinksterdagen van 24-27 mei 1953 in Stevoort. Daar men niet tijdig meer een groot beeld van de Maagd der Armen kon bekomen, moest men zich tijdens deze Mariadagen tevreden stellen met het beeld der parochiekerk van Wijer. Na 'n paar weken kwam dan eindelijk het bestelde beeld toe, gemaakt uit een speciale bouwstof, daar het moet bestand zijn tegen weer en wind, en kon er nu aan gedacht worden om de kapel en het beeld plechtig te wijden. De ganse parochie nam deel aan de plechtigheid Na het lof ging iedereen processiegewijze naar de nieuwe kapel: vooraan de schoolkinderen met hun bloemenruikertjes, dan de leerlingen der Landelijke Huishoudschool met hun witte en blauwe vlaggetjes, daarna kwamen de vrouwen, dan de mannen, gevolgd door de geestelijkheid en de microwagen van de Paters Monfortanen. Het werd een ware bedevaart met gebed en zang. De nieuwe kapel was mooi versierd met wit-blauwe kleuren, vooral de prachtige kroon met vier zijden sluiers boven het hoofd van het beeld vormden een waar aureool. Het plan van deze zeer originele kapel werd gemaakt door architect Martens van Alken; de werken werden uitgevoerd door de verschillende stielmannen uit de buurt, behalve het dak met torentje waarvan de schalïen gelegd werden door werklieden die in de zomer het dak der kerk hersteld hebben. Het meer dan één meter hoge Mariabeeld staat op een stenen voetstuk, waarop de datum '25 Mei 1953' gebeiteld staat. Op deze datum, Pinkstermaandag, trok de kaarskensprocessie met het beeld der Armen aan de kapel voorbij. De kapel wordt onderhouden door de geburen en de stad Hasselt. In de meimaand wordt er sinds 1979 opnieuw het rozenhoedje gebeden.

60 - Kapel O.L. Vrouwke met Kind

Stevoort

Kozenstraat 77

Vroeger hing er een mooi O.L.Vrouwbeeldje in een houten nis aan een boom. Toen in het begin van deze eeuw de winning gebouwd werd, mocht O.L.Vrouwke verhuizen van haar onstabiele plaats in de boom naar een stevig gemetseld kapelletje. Dit huisje werd in 1979 op een mistige avond omvergereden, maar het oude beeld kwam er onverklaarbaar heelhuids uit. Een pater de raad het waardevolle beeldje in huis te nemen, maar toch werd er een nieuw kapelletje gebouwd aan de rand van de weg tegen de tuin van de hofstede

62 - Kapelletje O.L.Vrouw van 7 Smarten

Stevoort

Sint-Maartensplein

Het centrum van Stevoort bestaat uit een groot driehoekig plein, daterend uit de Frankische periode (zevende en achtste eeuw na Christus) en genoemd naar de beschermheilige van de aloude parochiekerk. Langs een van de lange zijden staat sinds oudsher een rijkelijk kapelletje, ingeplant tussen twee zeer oude lindebomen. De zuil en het nisje zelf zijn gemaakt uit eikenhout en decoratief uitgesneden. Het is een klein kunstwerkje. Het kapelletje zelf bezit een zeer mooi plaasteren O.L.Vrouwbeeldje, wit en goud gekleurd. De H. Moeder houdt haar Kind op de arm, maar het kind dat tamelijk groot is steunt zelf op een pilaartje. De oorsprong van deze kapel ligt in het duistere verleden. Sommigen denken dat het opgetrokken werd rond 1910, maar zeer oude ingezetenen zeggen dat het er altijd gestaan heeft. De inwoners van de grote villa achter het kapelletje hebben steeds het onderhoud op zich genomen. De vorige eigenares, die nu overleden is, had zelfs vanuit haar woning elektriciteitsdraden laten aanleggen om het kapelletje 's avonds te verlichten. Enkele jaren geleden wilde men de uitgebloeide bomen omhakken en dan moest het kapelletje verdwijnen wegens de verbreding van de weg, maar, Goddank, werd het geheel als landschappelijk schoon gespaard.

64 - Mariakapel

Stevoort

Stevoortse kiezel 325, 3512 Hasselt

De kapel werd in 1936 gebouwd door de Boerinnenbond (K.V.L.V.) ter ere van O.L. Vrouw van Lourdes. Ze was een herinnering aan het 25-jarig bestaan van deze bloeiende beweging in Stevoort. De kapel heeft een driehoekige vorm, is fel blauw en wit geschilderd en draagt een kruisje aan de top. Er ligt ook een arduinen steen met opschrift '1911-1936'. Achter glas staat het beeld van O.L.Vrouw van Lourdes, ook in blauw en wit. Het is één van de vier kapellen in Stevoort waar in de meimaand een Mariaviering gehouden wordt.

65 - Kapel O.L. Vrouw ter Rust

Stevoort

Kermtstraat to 153

Dit kapelletje werd gebouwd in 1933 ter ere van O.L. Vrouw ter Rust. Het staat dicht bij een 18de-eeuwse hoeve. Voor dit kapelletje gemetseld werd hing er op dezelfde plaats een O.L. Vrouwke aan de boom. Het werd tot ver buiten de dorpsgrenzen aanbeden voor het 'verkrijgen van een goede man'. Vanwege een wegverbreding werd de boom geveld, in de plaats werd dit stevig bedehuisje gebouwd Pieter Paul Rubens, de gekende schilder uit Antwerpen, zou hier in de buurt in een winning geboren zijn. Oudere mensen noemen deze nog steeds de 'Rubenswinning'. Het is het enigste kapelletje in Stevoort dat 2 nissen heeft. De onderste nis heeft een klein Mariabeeldje, de bovenste nis heeft een gipsen O.L.V. -beeld Onderaan de kapel staat het opschrift 'OLV Lourdes BVO' Er worden nog altijd kaarsjes en een bloemetje in de kapel gezet door brave zielen met een intentie.

66 - Kapel O.L. Vrouw Troost der Kleine Kinderen

Kermt

Diestersteenweg tussen 237 en 259

Vlakbij de Diestersteenweg in Kermt-Centrum, staat een vrij grote kapel. Vroeger heette deze kapel de Onze-Lieve-Vrouw van de Voetbaan, in de volksmond is ze bekend als Sint-Grins. De kapel werd circa 1664-1700 gebouwd door Erard Foullon, de toenmalige Heer van Kermpt. Zijn broer Servais Foullon, de abt van Sint Truiden, schonk een zeer mooi beeld van aan de kapel. Op de rug van het beeld stond: 'DABAT IN KERMPT SERVATIUS FOULLON, ABBAS TRUDONENSIS, ANNO 1683, CAL. AUG. DELCOURT ME FECIT LORETAE'. Vertaald: 'Gegeven aan Kermpt door Servaas Foullon, abt van Sint-Truiden, in het jaar 1683, de 1e augustus. Delcour heeft me gemaakt te Loreto'. Dit zeer waardevolle beeld bleef tot eind jaren zeventig in de kapel bewaard en werd toen op een nogal betwistbare manier door de adellijke eigenaar van de grond waarop de kapel staat, weggenomen, samen met nog vier andere oude heiligenbeeldjes. Waarom werd de kapel op deze plaats gebouwd? Men wilde een rustplaats te bieden voor de bedevaarders die vanuit Maastricht en Hasselt naar Scherpenheuvel trokken. De route tussen Hasselt en Diest liep toen doorheen het dorp Kermpt en zo langs de huidige Molenstraat, de Grote Steenweg bestond nog niet. Parallel aan de weg doorheen het dorp, liep een zeer oude voetweg doorheen de velden. Op het kruispunt van deze voetweg en het begin van de latere Molenstraat werd de kapel gebouwd. Op de oude deur zijn nog steeds inscripties te zien die bedevaarders lang geleden in het hout krasten. Circa 1800-1811 liet Casimir de Stockheim, die toen Heer van Kermpt was, de kapel verbouwen. Hij liet de kapel merkelijk vergroten zoals aangeduid wordt in een op het gebouw aangebrachte Latijnse tekst met chronogram: 'CresCente aCCVrsV CresCebat forMa saCeLLi' vertaald. 'toen de toeloop van het volk groter werd, werd de bouw van de kapel vergroot'. Dit chronogram (met het jaartal 1811) bevindt zich gelukkig nog steeds boven de deur van de kapel. Na de verovering van onze streken door Franse soldaten op het einde 18de eeuw, werd het kapelletje geregeld bestolen. Om daar beter weerstand tegen te bieden mocht een arme vrouw het kapelletje bewonen. Er werd toen voor haar een schouw gemetseld die vandaag nog steeds zichtbaar is. Achter de kapel staat een mooie zomereik die echter helemaal omsloten is door verharding, wat de laatste jaren te merken is aan de achteruitgang van zijn kroon. Voorheen stonden er ook nog twee mooie linden, maar die zijn al enkele decennia geleden gekapt. De kapel en de omgeving ervan zijn beschermd sedert 1979, maar ze staat op gronden van de adellijke familie della Faille-de Meeûs en is dus privaat bezit. Enkele decennia geleden werd de kapel nogal onoordeelkundig gerestaureerd; de witte lemen kalklaag werd weggekapt zoals ook de gepikte plint onderaan. Nu is het oude metselwerk overgeleverd aan de elementen en het opkruipend vocht wat overduidelijk te zien is. De kapel was in de wijde omtrek bekend omwille van de genezende kracht van het Onze-Lieve-Vrouwebeeldje. Moeders brachten er hun probleemkindjes naartoe. Vandaar ook de naam van de kapel in de volksmond Sint-Grins (grinsen =wenen in het dialect). Officieel draagt de kapel de naam van Onze-Lieve-Vrouw Troost der Kleine Kinderen. In 1949 werd hier de broederschap opgericht van Onze-Lieve-Vrouw-Troost-der-kleine-kinderen. In de jaren vijftig gingen er in de meimaand nog bedevaarten door van jonge moeders met hun kinderen. Tot in de jaren tachtig werd er elke dag in de meimaand een rozenhoedje gebeden. Sedert enkele jaren is dit mooie gebruik hernomen, in de maand mei wordt er elke dinsdag en donderdag het rozenhoedje gebeden en de laatste donderdag van mei wordt er in open lucht een mis opgedragen. Ook versieren de kinderen van de nabijgelegen school in de meimaand het gebouwtje. Dertig jaar lang verzorgde Mariake Maris de kapel en opende elke meimaand de deur voor het bidden van het rozenhoedje gaf haar taak over aan Lieve Peeters in 2024. De Kermtenaar Jef Mangelschots schreef vele verhalen over Kermt. In zijn boek "Hasselt, de Keizer komt" vertelt hij een verhaal over de kapel van Kermt. Het moet rond 1800 gebeurd zijn dat de heiligdomsvaart van Maastricht aan de kapel voorbij trok. Twee maaiers waren in het veld met hooi bezig. Eén van hen was zijn zeis aan het harden, want zij waren van in de vroege morgen aan het maaien. Hij bleef maar kloppen met zijn hamer op de metalen zeis, terwijl de andere eerbiedig zijn pet afnam tot de processie voorbij was getrokken. "Wat heb ik met die dekselse processie te maken ? Ik ga door met mijn zeis te harden, processie of geen processie. Maria zal mijn werk niet komen doen verdomme". Hij klopte en bleef kloppen, drie volle dagen en nachten lang, een geheimzinnige kracht belette hem van te stoppen. De vierde dag kwamen de bedevaarders terug in Kermt voorbij vanuit Scherpenheuvel en pas toen viel de hamer uit zijn vermoeide hand. Onze-Lieve-Vrouw laat niet met zich sollen. De maaier heeft zich een nieuwe zeis moeten aanschaffen, het staal was totaal stuk geslagen. Die van Kermt beweren dat mijnheer pastoor de nieuwe zeis heeft betaald met geld uit de offerblok. Wat de eerwaarde heer de opmerking in de mond legde "Heregod, als ik die zeis moest betalen met hetgeen de Kermtenaren in de offerblok werpen, dan zouden over 25 jaar de kosten nog niet zijn gedekt".

67 - St-Janskapel van Tuilt

Kuringen

Hoek Beyenstraat - Schouterveldstraat

De kapel werd in 1704 opgericht ter ere van de Heilige Lucia, deze gaf bescherming tegen keelpijn. Vroeger ging men er ten beêweg en werd er ook geofferd, deze oude gebruiken zijn verdwenen. Ze was eeuwenlang een bedevaartsoord tegen hoofdpijn, omwille van de gotische Sint-Jansschotel (Sint-Jan-in-Disco) die hier bewaard wordt. De kapel stond op het eigendom van de abdij van Herkenrode. De oude meubilering is vermoedelijk ook afkomstig van Herkenrode. De oorspronkelijke kapel werd in 1704 gebouwd, op de gerestaureerde kapel staat thans het jaartal 1804, het is een gewone veldkapel met een torentje. Tot aan de Tweede Wereldoorlog hing boven de deur een plank, waarop stond geschilderd: 'Gewis zal Maria in tijd van gevaar Alhier onze wijk van onheil bewaar' In deze kapel hingen tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog nog de zilveren 'Vogel' en het 'Schild' van de schutterij van Tuilt. Het was voor de koning van de schuttersgilde een grote eer zijn sieraden aan Onze-Lieve-Vrouw te mogen schenken. Toen Tuilt nog deel uitmaakte van de parochie Kermt, kwam hier tweemaal per jaar de processie voorbij. Daarbij werd het Onze-Lieve-Vrouwbeeld meegedragen op een draagtroon. Dit 16de-eeuws beeld bevindt zich momenteel in Het Stadsmus, net als het beeld van de Heilige Ambrosius, patroon van de imkers, uit de 18de eeuw en dat van de Heilige Lucia uit de 15de eeuw.

68 - Boomkapel

Kuringen

Rode-Rokstraat 112, 3511 Hasselt -d

De kapel van de landelijke jeugd werd na de tweede wereldoorlog opgericht door de BJB, als dank voor de bevrijding en het behoud van de bezittingen. Het kapelletje hangt in een boom langs de weg van Kuringen naar Herkenrode. De klassieke boomkapel wordt onderhouden door de familie Gelders van de nabijgelegen hoeve. Het beeld van O.L.Vrouw van Fatima was stuk gegooid en is vervangen door een gipsen beeld. Elk jaar rond Pinksteren hangt de familie een krans rond de kapel.

70 - St-Leonarduskapel

Kuringen

Overdemerstraat to 30, links van 37

De Leonarduskapel, of de kapel van Overdemer, is gewijd aan de Heilige Leonardus. Sint Leonardus wordt 'bijzonder aangeroepen tegen de jicht en als bijzonder patroon, samen met St. Barbara, door de mijnwerkers, om beschermd te worden in hun gevaarvol bedrijf.' De H. Gerlacius wordt er ook aanbeden, hij biedt bescherming tegen veepest en ziektes bij paarden. De kapel werd opgericht als een bedevaartplaats tegen reuma. Ze dateert van het begin van de 18de eeuw, het is mogelijk dat er voordien een al een kapel was. Ze was tot in de 19de eeuw een populaire halte voor bedevaarders. Het eikenhouten beeld uit de 17de eeuw van de Heilige Leonardus wordt sinds 1982 bewaard in Het Stadsmus. Bij een inbraak werden de kandelaars gestolen. Rond de kapel staan vijf lindebomen. Naast de kapel is er een grot van O.L.V. van Lourdes.

72 - Fatimakapel

Kuringen

Hoek Joris van Oostenrijkstraat - Dorpsbeekstraat

Kuringen kreeg in de jaren 1949 en 1950 bekendheid in toneelkringen omwille van de opvoeringen van het openluchtspel 'Fatima'. Deze hadden plaats in het park van het 'Kasteel Horsmans' en in het park van 'Het goed van Goetsbloets'. Een 200-tal Kuringenaren speelden mee in dit historisch stuk en uit dit gezelschap groeide later de Cultuurvereniging OLV van Fatima. Met een deel van de opbrengst werd onder meer de Fatimakapel gebouwd. De kapel staat voor de stedelijke basisschool en is een herinnering aan het bekende openluchtspel. De kapel werd ingewijd op 2 juni 1951. De witte stenen kapel met leien dak heeft aan de zijkant een boogvorm en glasramen. Binnenin staat een beeld van O.L. Vrouw van Fatima.

73 - Kapel OLV

Hasselt

Veldstraat aan brug Runksterkiezel

Vroeger hing er een kapel aan een es, maar in 1944 werden bij de paasbombardementen zowel de boom als de kapel vernietigd. Na de oorlog, in 1948, beslisten de buurtbewoners een collecte te doen om een nieuwe kapel te bouwen. Er werd een fles ingemetseld waarin een lijst zit met de namen van de mensen die meebetaalden aan de kapel.

74 - Kapel Hoogveld

Kuringen

Hoek Hoogveld - Mettestraat Hoogveld 65, 3511 Hasselt -d

De kapel had erg geleden onder de bombardementen van 1944. In 1957 werd de huidige kapel gebouwd. De altaarsteen is afkomstig van het altaar uit de zaal toen er daar nog een wekelijkse eucharistieviering was Rond 1800 werd hier een beeldje van de H. Antonius in een oude wilg geplaatst. Een vijftigtal jaren later bouwde Johannes Leenaerts er een kleine zuilkapel om de bescherming over zijn gezin af te smeken. Het beeldje werd in de nis gezet. Naar een krantenbericht van 1957: "Het oude vervallen kapelletje, dat hier sinds eeuwen gestaan heeft, bestaat niet meer. Het zou daar rond de 18de eeuw gebouwd zijn uit dankbaarheid door de families Briers en Weynants. Gezien het grote verval was het een bijna onmogelijke zaak deze kapel weer in behoorlijke toestand te brengen en besloot men er een nieuwe te bouwen. Onder het impuls van Louis Weynants en geholpen door de comiteitsleden Remy Boes, Jozef Vreven, Paul Wouters, André Briers, Jozef Marechal en Isidoor Briers sloegen de buren de hand aan het werk. De oude beelden van de H.H. Antonius en Brigitta werden teruggeplaatst gezien de grote antieke waarden. Meldenswaardig zijn het mooie O.L.Vrouwbeeld van Lourdes, het beeld van de H. Antonius van Padua, beschermheilige tegen verloren zaken, en van de H. Brigitta, patrones tegen de ziekte van het vee, welke dateert uit de 18de eeuw." De verschillende bronnen spreken elkaar tegen over de oorsprong van het kapelletje. Hier kwam de tram van Hasselt naar Herk-de-Stad voorbij. Er was een tramhalte, in de richting van Stevoort is de trambedding nog zichtbaar.

75 - Kapel van de Runksterkiezel

Hasselt

Runksterkiezel 32, 3500 Hasselt -d

De kapel hing oorspronkelijk aan een paal en werd later aan de boom gehangen. Vroeger werd de kapel in mei versierd door de joenkmans, de jonkmannen of vrijgezellen, van de straat. Nu wordt ze door de buren onderhouden. Binnen staan een beeld van O.L.V. Lourdes en een engeltje. De kapel hangt aan een grote treures (Fraxinus excelsior 'Pendula').

76 - Kapel van Fryns

Hasselt

Hoek Oude Maasstraat-Wanbeekstraat

Deze kapel ligt achter het kasteel van Frijns, kort bij de Runkstersteenweg. Het gebouw is overwoekerd door het wassende groen der bomen. Het is een rechthoekige kapel uit 1912, wit geverfd met beneden een zwarte boord. De deur is zwart geverfd en heeft een mooi traliewerk. Ze heeft een zadeldak, afgedekt met pannen en een kruis in de top. Ze werd gebouwd met stenen die gebakken werden in een oven die in een aangrenzende weide was gelegen. Het altaar is beschilderd met witte engelen, bloemen en guirlandes. Er staan beelden van O.L.Vrouw van Lourdes, H.Paterke, H.Hart en St-Theresia. Op het altaar, met een altaardoek met blauwe bloemenmotief, staan beelden van O.L.Vrouw van Lourdes, H. Hart en St. Theresia.

77 - Kapel van Wideux

Sint-Lambrechts-Herk

Grote Roost +2

De familie de Brigode Kemlandt "“ de Stenbier De Wideux bewoonde het nabijgelegen kasteel, dat in 1747 werd voltooid met behoud van een 17de-eeuwse kern. Gravin de Brigode Kemlandt, geboren als barones de Stenbier, stond erop dat er bovenaan de dreef een kapel met familiegrafkelder werd gebouwd, die zij vanuit haar slaapkamer op de bovenverdieping van het kasteel moest kunnen zien. De kapel moest toegewijd zijn aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes; de familiewapens de Stenbier-van Willigen en de Brigode- de Stenbier moesten aangebracht worden in de loodglasramen achter het altaar en in de andere loodglasramen diende er een opsomming van deugden van Maria te komen. In 1879 werd de kapel van Wideux opgetrokken. De kapel werd gebouwd op een deel van het Moers Bosch, heel waarschijnlijk genoemd naar Ida de Moers, gestorven in 1393 en bij leven gehuwd met Herman de Wideux. Volgens de oudste kadastrale legger was dit perceel eigendom van Franciscus Stephanus De Stenbier, rentenier in Sint-Lambrechts-Herk en baron van Wideux. Het bedehuis werd gebouwd aan de rand van een vijver bovenaan de dreef. Deze vijver moet een kleiput geweest zijn voor waarschijnlijk de alleroudste nederzetting van Wideux. Tijdens het pastoorschap van E.H. Demal werd de kapel op 27 oktober 1879 door Monseigneur Doutreloux ingewijd. Men mag, afgaande op de gebruikte materialen, stellen dat de kapel opgetrokken werd door H. Janssen van Maasbracht, die ook de nieuwe kerk van Sint-Lambrechts-Herk bouwde. De bisschoppelijke toelating om missen te lezen in de huiskapel in het kasteel werd ingetrokken en gold voortaan voor de nieuwe kapel. Een deel van het meubilair uit deze huiskapel werd ook overgebracht naar de nieuwe kapel. 's Zomers, als hij op het kasteel van Wideux verbleef, ging de graaf samen met zijn volk te voet naar de kapel om er te bidden. Vóór de Eerste Wereldoorlog werd elke zaterdag om 7 uur mis gelezen van mei tot oktober. Na het overlijden van de graaf op 16 september 1914 kwam de kapel in handen van decanale werken en na 1926 werd een groot deel van het Moersbos gerooid door Rikus Cosemans, die er vruchtbare grond van maakte. Rondom het bedehuis bleef een klein gedeelte van het Moersbos gespaard. De vrienden van de kapel van Wideux hadden ook een echt bestuur met voorzitter en penningmeester. In de periode 1969-1970 voerde dit comité, onder aanvoering van voorzitter en gemeenteraadslid Gustaaf Ballet, grootse werken uit: het dak en de afvoerpijpen werden vernieuwd; het interieur werd geschilderd, waarbij jammer genoeg de oude muurschilderingen en klimopranken op de colonnetten werden overschilderd en de ex- voto's verdwenen; de heropstelling van het altaar, de vernieuwing van één glasraam, het invoegen van de bakstenen gevels, het plaatsen van buizen in de gracht aan de straatzijde, het plaatsen van een nieuwe afsluiting aan de straatzijde." Het allerlaatste wapenfeit van het laatste bestuur was een geldinzameling, waarmee afgedankte stoelen van de kerk konden worden gekocht. Mensen uit de omgeving kwamen dikwijls bidden bij de kapel. De kapel is trouwens een bedevaartsoord. Door een akte van Paus Leo XIII van 8 juni 1880 wordt een volle aflaat verleend aan iedereen die op de feestdag van Onze-Lieve-Vrouw-Geboorte na gebiecht en gecommuniceerd te hebben in de kapel van Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlekt-Ontvangen in Wideux bij Sint-Lambrechts-Herk, bidt voor de eenheid onder de Christelijke vorsten, voor de uitroeiing van de ketterijen, voor de bekering van de zondaars en voor de glorie van de Kerk. De graaf gaf zelf het goede voorbeeld. Wanneer hij tijdens de zomermaanden op het kasteel verbleef, stapte hij 's avonds met zijn personeel te voet naar de kapel om er te bidden. Tijdens zijn leven was deze plaats ook een rustpunt voor de jaarlijkse sacramentsprocessie. Bij die gelegenheid werd de omgeving levendig versierd met bloemen en guirlandes en werden er zelfs artificiële fonteinen aangelegd. Vóór de Eerste Wereldoorlog werd er in de kapel op de zaterdagen van mei tot oktober mis gelezen. Tijdens de jaren 1914-1918 en 1940-1945 kwamen de mensen er regelmatig samen bidden om gespaard te blijven van de oorlogsperikelen. Ook naar aanleiding van een sterfgeval in de naaste omgeving kwamen de buren er samen om de overledene in gebed te herdenken. Zoals een kapel van deze omvang past, is ze omgeven met statige beuken die haar mooi omkaderen.

78 - Kapel van de Bosstraat

Sint-Lambrechts-Herk

Sint-Lambrechts-Herkstraat 82

Naar Elza Wanten, Kapellen in Sint-Lambrechts-Herk Voor de fusie met Hasselt in 1977 heette de Sint-Lambrechts-Herkstraat nog Bosstraat, vandaar dat er wordt gesproken over de kapel van de Bosstraat. De kapel werd in de jaren 1905 de naam "Bolderberg kapel", genoemd naar Jef 'Bolderberg', lid van de Kerkfabriek, die voor alles zorgde als de processie voorbij kwam. Hij ging altijd in de kapel bidden "waar Jezus gerust had", hij bad zolang dat de meid hem moest komen roepen voor het middagmaal. Uit de Atlas der Buurtwegen blijkt dat een familie 'Bottelberghs' huis en eigendommen had juist naast de kapel. De naam Bottelbergs zal wel tot Bolderbergs verbasterd zijn. In de Atlas der buurtwegen van 1846 staat de kapel getekend op de straat. De heer F. (toen 85 j.):"Als kind heb ik er nog een lemen kapel weten staan, met beeld van O.L.-Vrouw van Rust, aan de muren schildjes, kaders met prenten achter glas. Ze stond op grond " de gemeente" genoemd. In de deur was een offerblok en jaarlijks werd ongeveer 15 fr. geofferd. In het begin van de Eerste Wereldoorlog kwamen de mensen, uit schrik, 's avonds naar de kapel om te bidden, zij hadden de kanonnen bij Halen gehoord. Toen waren de mensen nog echt gelovig! Op zekere avond, tijdens het gebed in de kapel, hoorden zij in de verte volk afkomen, zij dachten dat het de Pruisen waren. De mensen vluchtten echter niet, zij waren toch in de kapel! Per slot van rekening waren het de schoolmeester en een schepen die al pratend afkwamen." In 1933 ging hij en L.M. in de buurt rond om geld te halen voor het bouwen van een nieuwe kapel omdat de oude lemen kapel versleten was. Het eerste huis waar zij aanklopten kregen zij 300 frank, wat in die tijd veel was. Zij verzamelden ± 2.000 Fr., de kapel kostte 1.700 à 1.800 fr. R. B. metselde de kapel gratis, hij had eerst de deur te laag gemaakt en beweerde dat een spitsboog zou instorten, maar die spitsboog staat er nog. Toen de kapel af was, is de milde geefster M.M. gestorven. Haar lijkstoet stopte aan de kapel toen ze naar de kerk ging, zodat de mensen samen voor M.M. konden bidden. Volgens René Putzeys werd de kapel in steen opgetrokken in 1937 zijn geboortejaar. Hij heeft ooit een stuk hout gevonden achter de kapel waar die datum opstond. Hij is de jongen op de oude foto's van de kapel, die genomen zijn begin de jaren 1950. De heer F.: "Na de Tweede Wereldoorlog heb ik de deur weggenomen en er een ijzeren hek gezet, alles ging toen zo rap per fiets, zo konden de mensen toch de Lieve Vrouw zien en groeten." Enkele jaren geleden werd er aan de riolering gewerkt en de kapel moeten afgebroken worden. Eén van de werklui is toen onder een hoop aarde bedolven, gelukkig was hij niet gekwetst. De kapel is blijven staan, de riolering werd er omheen gelegd. In 1978 is de kapel opnieuw in orde gebracht op kosten van de stad, de buurt zorgt voor de binnenkant, de stad voor de buitenkant. Als de processie, nu om de twee jaren, voorbijkomt, wordt de kapel en de ganse straat versierd.

79 - Kapel van de Hoge Berg

Sint-Lambrechts-Herk

Hogebergstraat to 53

De kapel van de Hoge Berg is van 1854, maar in 1846 vinden we al een spoor van het gebouwtje terug in de atlas der buurtwegen. De kapel werd in 1879 ingewijd. De naam van de bouwer van de kapel is niet gekend, afgaande op de gebruikte materialen kan men aannemen dat de kapel opgetrokken werd door H. Janssen van Maasbracht, die ook de nieuwe kerk van Sint-Lambrechts-Herk bouwde. In 1880 wordt de kapel voor de eerste maal kadastraal opgetekend.. Eind 1945 stond er bij de kapel nog een lindeboom met zitbanken, waar mensen uit de omgeving 's avonds en op de zondagnamiddag kwamen bidden. Vroeger werd naar aanleiding van de sacramentsprocessie de straat ingekleed met dennen, die men ging halen in Godsheide. De stammen van de bomen werden voor de gelegenheid met loodwit gemenied. Bij de processie van de Heilige Kruisplanting, die om de twee jaar uittrok, werd bij de kapel een zandtapijt aangelegd. In de meimaand wordt er nog jaarlijks een mis opgedragen aan de kapel.

80 - Kapel van de Vorststraat

Sint-Lambrechts-Herk

Vorststraat naast 38

Vroeger stond hier een lemen kapel. Er werd door de buren een omhaling gedaan om een nieuwe te bouwen. De kapel is gebouwd door Alphons Iliaens (°1852, +1918), een aannemer uit Sint-Lambrechts-Herk. Zijn broer Armandus en de buurtbewoners hebben een handje toegestoken. Alphons was in de streek bekend voor zijn grote vakkennis. Hij was de bouwmeester de Mariakapel van Rapertingen, die hij verbouwde in 1888. Op zondag volgde hij les aan de tekenacademie te Hasselt. Tijdens beide wereldoorlogen werd er elke avond gebeden, vooral in 1916. Op een avond werd er weer gebeden , maar toen de Duitsers even tegen het venster klopten gingen de mensen lopen. In mei en oktober werd er om 14 uur 's zondags voor het lof gebeden. De kapel wordt nog altijd mooi versierd als de processie voorbij trekt. Na het versieren van de kapel, met allerhande takken en een groot zandtapijt, werd door de kwajongens de Belgische vlag in de dennen gehangen en dan ging men een borrel drinken. 's Zondags in de namiddag werd de versiering afgebroken en 's avonds kwam er een man met een draaiorgel en werd er gedanst. Een parochiaan schonk twee kandelaars en een schaal. Op de dag dat hij stierf zijn de kandelaars verdwenen, de schaal dient nu in de kerk om bij begrafenis de kaartjes op te leggen.

81 - Kapel van Banneux

Sint-Lambrechts-Herk

Hoek Sint-Lambertusstraat - Vorststraat

Albert Nelissen en meester Arthur Vandenborn waren de grote bezielers voor de bouw van een kapel ter ere van Maria Maagd der Armen. Toen O.L.-Vrouw van Banneux in 1957 in Hasselt en omgeving op rondgang was, werd er in samenspraak met de gemeente en de pastoor een buurtcomité opgericht. Iedere week werd er vergaderd. Het meeste geld voor de bouw van de kapel moest zelf vergaard worden. Er werden dan ook allerlei activiteiten uitgedokterd. De grond op de hoek van de straat werd door de gemeente geschonken. Er waren gedurende enkele weken iedere avond een opvoering over de verschijningen in Banneux. Op het verkregen stuk grond waar de kapel zou komen was een dennenbos geplant met daarin het schamele huisje van de familie Beco. Er was ook een kleine bron aangelegd. De bron kreeg elke avond vers water, want het droogde telkens op. De mensen kwamen van heinde en ver naar de opvoeringen kijken. Er werden vele avonden gerepeteerd onder leiding van meester Tuur. En het bracht geld in het laatje. Het beeld van O.-L.-Vrouw Maagd der Armen zijn ze in Banneux gaan kopen, het werd geschonken door een vrouw wiens man erg ziek was, in de hoop dat hij zou genezen. De buurt kwam samen aan de kapel en ging de Lieve Vrouw halen. Het beeld werd vervoerd in een versierde wasmand waarin een bandopnemer Marialiedjes speelde; het was een soort kaarsjes processie. Bij de eerste steenlegging "kochten de mensen van Herk stenen": zij namen een baksteen, legden hem klaar om gemetseld te worden en legden geld onder deze steen. Na de inhuldiging werd er iedere avond de rozenkrans gebeden. De hele buurt ging er heen. Later gebeurde dit alleen nog in de meimaand en in oktober, de rozenkransmaand. Albert bad voor en kende van alle 15 tientjes de tekst vanbuiten die er vóór elk Weesgegroetje gebeden werd. Ook de litanie van O.L.-Vrouw werd na elk rozenhoedje gebeden. Albert had een soort lichtbak op een stok gemaakt. Binnen in de bak zat een lampje en een batterij (van Leon Bangels). Met een schakelaartje op de stok kon hij dat lampje aan of uit zetten. Het liedje "Gegroet Maagd der Armen" ter ere van O.L.-Vrouw van Banneux heeft zes strofen. Albert had die strofen in Chinese inkt op kalkpapier geschreven en die bladen kalkpapier werden afwisselend op de lichtbak gezet. Een soort voorloper van de karaoke. Meester Arthur was één van de grote bezielers van de Mariaverering aan deze kapel. Bij speciale gelegenheden zong hij het liedje "In duisternis en bittere kou". Als er iemand in de buurt overleden was werd er ook, tot de avond vóór de begrafenis, het rozenhoedje gebeden aan de kapel. In de maanden mei en oktober werd de rozenkrans gebeden, er werden in de kapel en in het park banken geplaatst. Nog steeds trekt de sacramentsprocessie er om de twee jaar langs en wordt er jaarlijks in de meimaand een mis gelezen.

82 - Het Kapelleke

Sint-Lambrechts-Herk

Hoek Kapelhofstraat - St-Truidersteenweg

Tegen 1948 was de wijkkapel van Hoogdorp zeer bouwvallig geworden, ze stond in de weg van het verkeer en belemmerde het vergroten van een bedrijf. De buren besloten de oude kapel te vervangen door een nieuwe. De eigenaar van het bedrijf betaalde de nieuwe kapel. Bij de afbraak zag hij een balk met de vermelding '1736'. Hij heeft echter niet met afbraak willen helpen, dit zou ongeluk brengen. HBvL 05/05/1950

83 - Kapel van Hilst

Hasselt

Oude Truierbaan naast nr 68-t.o. Klein Hilststraat

Op 5 december 1798 omsingelde het Franse leger Hasselt. Het boerenleger dat daags ervoor de stad had ingenomen, was ingesloten. Na hardnekkige weerstand te hebben geboden vluchtte het boerenleger langs de zwak ingesloten Luikerpoort in de richting van St-Truiden, waar de Franse ruiterij een slachting aanrichtte. Dit was het einde van de boerenkrijg, een opstand van de plattelandsbevolking tegen de Franse bezetters. In 1850 werden, dicht bij de vijvers van Hilst, menselijke resten, knopen en medailles ontdekt. De eigenares, Mevr. Bamps "“ Lebon, liet dan een rustieke kapel bouwen op de vindplaats. De beenderen werden overgebracht naar het kerkhof in St-Lambrechts-Herk. De latere eigenaar verkocht de kapel aan de V.T.B. die ze in 1943 schonk aan de stad Hasselt. Ondertussen werd de kapel verplaatst in de richting van de Oude Truierbaan. Het 'officiële' eerbetoon aan de gesneuvelde Boerenkrijgers werd pas een feit in 1898 met de oprichting van het Boerenkrijgstandbeeld te Hasselt. Vanaf die datum werd jaarlijks op 5 december een herdenkingsplechtigheid gehouden aan het monument. De Kapel van Hilst was met deze plechtigheid onlosmakelijk verbonden door het houden van een bedetocht en het opdragen van een misviering aan de kapel. De kapel en haar geschiedenis zijn eveneens betrokken bij de Zevenjaarlijkse Virga Jessefeesten, waarbij de kapel in maquettevorm meegedragen werd in de Ommegang. Het kadaster beeldt de kapel voor de eerste maal af in 1863 op een als lustgrond geregistreerd perceel langs de Oude Truierbaan ("weg van St. Truyden naer Hasselt"). De kadastrale leggers bevestigen dat de kapel opgericht werd door de familie Bamps-Lebon, die zowel eigenaar was van de lustgrond, als van de aangrenzende lustvijver en het achterliggende landhuis. Het domein Klein Hilst en de kapel kwamen in 1931 in het bezit van de familie Grauls-Wolfs. De kapel en haar omgeving bevonden zich toen al in een verwaarloosde toestand: de vijver was drooggelegd, de bomen rondom waren verdwenen en de vakwerkconstructie was in staat van verval. In 1938 werd onder impuls van het comité 'Mooi Limburg' (vereniging ter behoud van natuur- en cultuurschoon) de Vlaamse Toeristenbond benaderd om een restauratie en verplaatsing van de kapel te overwegen. De Vlaamse Toeristenbond kocht hiervoor een zeer nabijgelegen perceeltje grond (op ca. 100 m vanaf de oorspronkelijke bouwplaats), waarop de kapel heropgericht werd volgens haar oorspronkelijk voorkomen. De verplaatsing bevorderde de bereikbaarheid van de kapel langsheen de Oude Truierbaan, gezien ze voordien midden in het veld stond. De plechtige inwijding vond plaats op 12 juni 1938 en vijf jaar later, op 23 december 1943, werd de kapel samen met de grond in volle eigendom overgedragen aan de stad Hasselt, die er tot op vandaag zorg voor draagt. De Kapel van Hilst is een bidkapel van beperkte afmetingen. Het interieur is eenvoudig gemeubileerd met vier houten knielbidbanken en twee kerkstoelen langs weerszijden van een centraal gangpad. In de vloer van het gangpad is een roodmarmeren plaat ingewerkt met volgende inscriptie: "à la mémoire des payans-patriotes tués ici le 6 décembre 1798" ("ter herinnering aan de patriotten landgenoten, hier gedood op 6 december 1798").

84 - Kapel OLV

Hasselt

Brouwerslaan 8 - Weverslaan

Moderne kapel, gebouwd in 1957

85 - Kapel OLV

Sint-Lambrechts-Herk

Kattendansstraat 41

De kapel is gebouwd in 1929. Ze is eigendom van de heer F.B., die beloofd had een kapel te bouwen als zijn dochter zou genezen van een operatie.

86 - Kapel van de Kattendans

Sint-Lambrechts-Herk

Hoek Kattendansstraat 49 - Uilstraat

De kapel van de Kattendans is een stenen kapel uit 1894. 'Katte' is oud-Keltisch voor vee en 'dans' wijst op door hagen omringde weiden. De kapel is gelegen op de driesprong waar de Uilstraat aansluit bij de Kattendansstraat. Ze werd opgericht ter vervanging van een vroegere lemen kapel omstreeks de periode dat de huidige parochiekerk gebouwd werd (1892-1894) met hetzelfde soort brikken als de kerk. De karelen werden geschonken door de steenbakkerij Martens die ook de stenen van de kerk gebakken had. De familie Martens was eigenaar van heel wat gronden en de boerderij, gelegen tegenover de kapel. Volgens de atlas der buurtwegen lag de oude kapel al in 1846 op deze plaats. De kadasterschetsen maken pas in 1861 gewag van het bedehuis. Binnen staat een blauw geverfd altaar waarop een houten Lieve-Vrouwbeeld troont, omhuld met een rood fluwelen kleedje met witte kraag en een paternoster om de hals. Het interieur wordt verlevendigd met een aantal kadertjes van Onze-Lieve-Vrouw en van het Heilig Hart en enkele schilderijtjes van Jezus, Maria en Jozef op glas. Het eenvoudige heiligdom is afgesloten door een witgeverfde getoogde houten deur met traliewerk, waarin een gleuf voor een offerblok werd uitgespaard. De kapel maakt het deel uit van de bescherming als stads- of dorpsgezicht sinds 03-02-2004.

90 - Kapel van de Sasput

Sint-Lambrechts-Herk

Sasputvoogdijstraat 100

De huidige gerenoveerde kapel werd opgericht in 1935 in opdracht van en gefinancierd door de familie Vos. De naam van deze schenkers staat gebeiteld in een memoriesteen op de voorgevel. Deze gefortuneerde familie bewoonde een aanpalende lemen boerderij die afgebroken werd omstreeks de jaren zeventig. Voordien stond op dezelfde plaats een houten kapelletje, opgericht door de familie Vos. Daarom wordt het nu bestaande bedehuis nog vaak in de volksmond de "kapel van Giliske" (de man heette Gilis Vos) genoemd. De winning van Gilis Vos en zijn echtgenote, de Korverswinning, stond vlak bij de kapel, maar is nu afgebroken. De kapel is gelegen onder twee paardekastanjebomen, heeft een zadeldak afgedekt met pannen, waarop een kruis meteen windhaan staat. De deur is wit met bruin geverfd en voorzien van een fantasie-traliewerk. De kastanjelaars die links en rechts het bouwwerk flankeren dateren uit de periode van de houten kapel. Panoramisch biedt dit hoogste punt van Groot-Hasselt een uniek uitzicht op de omgeving, waarvan bij open weer de gezichtseinder reikt tot Borgloon en Tongeren. Nog vroeger in de tijd stond er op deze plaats een lemen gebedshuis. De detailplannen van het primitieve kadaster maken er al melding van in 1842. De kapel is toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Haar beeltenis staat centraal op het altaar. Daarenboven is de kapel verrijkt met een aantal heiligenbeelden: Sint-Antonius met het kind Jezus, het Heilig Hart, Sint-Rochus en Sint-Amandus. Het houten beeld van deze laatste heilige werd door een door jicht geplaagde vrouw van een bedevaart naar Stokrooie meegebracht. Op de vloer staan de voorstellingen van Moeder Maria en van het Heilig Hart afgebeeld. Zoals in andere heiligdommen wordt het decorum van het interieur nog verrijkt door bloemen en kandelaars. In de maand mei werd het gebouwtje extra versierd door de vele gelovigen die er kwamen bidden. Tijdens de Praagse Lente van 1963 kwam de bevolking er samen in gebed, uit vrees dat de Russische communisten vanuit het Oostblok naar onze streken zouden afzakken. Bejaarde dorpelingen beweerden dat er ter plaatse regelmatig dwaallichtjes gezien werden. Omdat de omgeving erg moerassig is, werd het landschap bij valavond vaak gehuld in een laaghangende nevel. Voorbijgangers die achterom keken, zagen dan een schemering, waarin zij spoken meenden te herkennen. Zij vermeden dan ook angstvallig de omgeving van de kapel.

93 - Kapel van de Steenberg

Sint-Lambrechts-Herk

Hoek Sasput - Steenberg

In een akte van het jaar 1838 staat de kapel al vermeld als de "Steenberghse kapel". Op het primitieve kadasterplan van 1842 staat het gebouwtje ingetekend midden op het kruispunt boven op de Steenberg. Toen was het nog een simpele lemen constructie. Het verhaal wil dat jaren later een brouwer, die met zijn bierkar de draai te kort genomen had, op de kapel inreed en ze deed instorten. Omdat het lemen kapelletje een obstakel vormde voor het doorgaand verkeer nivelleerde men het puin zodat de straat meteen kon verbreed worden. De familie Groenendaels, die aan de overkant van de straat een hoeve uitbaatte, schonk in 1914 een stuk grond op de hoek met de Sasput om er een nieuw gebedshuis te bouwen. De familie heeft aan de kerk een H. Hartbeeld geschonken, het oude H. Hartbeeld heeft men toen in de kapel gezet. Toen mejuffrouw Elisabeth Groenendaels omwille van haar gevorderde leeftijd niet meer goed te been was, kwam de pastoor zelf naar de kapel om er voor haar de mis op te dragen. Er zijn twee volksverhalen rond de kapel en de familie Groenendaels. Er werd regelmatig gekaart bij de Groenendaels. Eens kwam er een vreemde binnen, hij kaartte mee, men zag dat hij "een paardenvoet" had, en dus een duivel was. Als er werd gekaart, zat er altijd een zwarte hond onder de tafel. Nadat de nieuwe kapel werd gebouwd heeft men de hond niet meer gezien. Soms werden voor de begrafenis kruisen afgeschroefd van lijkkisten om in de kapel opgehangen te worden. Op meiavonden en bij de gedachtenis van de kruisplanting kwam het volk er samen om te bidden. In september 1979 werd de kapel gerestaureerd op initiatief van de Chiro.

94 - Kapel aan de linde

Sint-Lambrechts-Herk

Muntelbeekstraat

Op het hoogste punt van Hasselt aan een viersprong staat een oude lindeboom met een boomkapelletje. Deze plek wordt druk bezocht door verliefde paartjes, ze werd door de stad Hasselt uitgeroepen tot 'geluksplek'. De oudere mensen noemen deze veldweg de "Jantsteeg" naar de 'jantenhaag', een beukenhaag die aan de linde stond. Al tientallen jaren hing de kleine houten kapel aan de knoestige lindeboom. Vroeger versierde de boerin in mei het beeldje met papieren rozen. In een stormnacht is het kapelletje eens weggewaaid, maar het werd de dag nadien in het veld teruggevonden. Door de jaren heen ontfermde de lindeboom zich over de kapel zodat beiden in elkaar vergroeiden. De tand des tijds liet zich voelen, de verzorgende buurtbewoners waren ondertussen gestorven of vertrokken naar het rusthuis en de Mariakapel viel ten prooi aan een totaal verval. Er bleef een lege holte over in de lindeboom. Maar na enkele maanden had de kapel haar plaats terug in volle glorie ingenomen. Maria kan weer over de Mombeekvallei kijken vanuit een spiksplinternieuwe boomkapel die een exacte kopij is van de originele.

97 - Kapel OLV van Lourdes

Hasselt

Molenvoetweg

De kapel van O.L.-Vrouw onder de Linden lag naast een vijver, op een dijk aan de Molenvoetweg. De kapel werd in 1947 op vraag van pastoor Quintiens uit Wimmertingen verbouwd door de familie Schutjens met overgebleven bakstenen van hun nieuwe woning. Vroeger stond hier een kapelletje op een houten paal.

99 - Kapel BJB

Hasselt

Bieststraat 17, in de steeg naar de kerk

De kapel werd in 1955 gebouwd door de Boerenjeugdbond, de BJB. HBvL 20/06/1954 "Met man en macht hebben de B.J.B.-jongens gewerkt aan hun mooie Mariakapel die thans langs de kerkweg prijkt. Geen geld gespaard en alle technische en urbanisatiemoeilijkheden ten spijt zagen ze hun droom in vervulling gaan. Het nieuwe beeld van 'Maria, Koningin van Hemel en Aarde' zal alzo door deze eenvoudige boerenjongens voor altijd in de schaduw van de kerk geplaatst staan."

100 - Kapel 1888

Hasselt

Hoek Rapertingenstraat – Tomstraat (op rondpunt)

De huidige kapel werd in 1888 gebouwd ter vervanging van een lemen kapel. Deze werd al in 1850 vermeld. De beelden van St.Rochus en St.Jozef zouden nog afkomstig zijn uit die eerste kapel. In 1974 schonk zuster Paula Baerts, een missiezuster op de Filippijnen, een beeld van O.L.-Vrouw van Banneux. De kapel is niet alleen wijkkapel maar ook parochiekapel.Vroeger werd tijdens de palmprocessie in de kapel palm gewijd. Het altaar in de kapel wordt gebruikt als rustaltaar tijdens de Sacramentsprocessie. In mei komen mensen hier 's avonds bidden.

101 - Kapel O.L.Vrouw ter Koorts of Voddekapel

Hasselt

Luikersteenweg naast 245

Het Voddekapelleke of de kapel van O.L.Vrouw ter Koorts, het werd al in 1763 op een kadasterkaart van Hasselt vermeld als de Steenaertskapel of Stienaertskapel, naar de eigenaar die er een grote weide had. Dit is de oudste nog bestaande kapel van Rapertingen. Bij ziekte ging men gedurende negen dagen met negen personen in processie naar de kapel om er te bidden en vooral om er een lapje stof aan de tralies van de deur te binden, een stukje van de kleren of het beddengoed van de zieke. Terwijl men het stuk stof vastbond, moest men "Oude vuile wei, ik bind de koorts aan uw zij!" zeggen en daarna zonder om te kijken weggaan. Anders kon de koortsgeest je volgen. Wie het stuk stof daarna zou losmaken, laat de vastgebonden koorts weer los en maakt hem ziek. Het wordt de kinderen aangeleerd dit zeker niet te doen.

102 - Boetekruis

Hasselt

Luikersteenweg naast 245

Het stenen boetekruis stond aan het kruispunt van de Luikersteenweg en de Prins-Bisschopssingel. Vanwege de heraanleg van het kruispunt werd het kruis in september 2015 verplaatst naar de Voddenkapel, iets verder op de Luikersteenweg. Tijdens het 'Ancien Regime', van ongeveer 1450 tot 1800, kon een misdadiger zijn straf vermijden door een overeenkomst, een verzoening, met het slachtoffer of zijn familie af te sluiten. In 1534 schoot Lambrecht Erdens de Hasselaar Dirk van Elsraeck dood op 'Het Naetveld'. Op 23 januari 1535 verzoende Lambrecht zich voor de schepenbank met de familie van het slachtoffer. Hij moest aan deze voorwaarden voldoen: voor de familieleden van de overledene een voetval doen en gedurende één jaar iedere vrijdag een mis laten lezen voor het slachtoffer. Hij moest ook in drie Hasseltse processies opstappen, gekleed in een linnen gewaad, met het moordwapen om de hals en een brandende kaars in de hand. De laatste voorwaarde was het oprichten van een stenen boetekruis op de plaats van de moord. De naam van het slachtoffer moest er in gebeiteld zijn. Dit kruis is bijna vijfhonderd jaar nog altijd te zien, weliswaar iets verderop. De foto toont het kruis op zijn originele plaats.

104 - Kapel OLV van Lourdes

Hasselt

Lazarijstraat 184, 3500 Hasselt

106 - OLV van alle Genaden

Hasselt

Fonteinstraat aan de tunnel

De kapel werd in 1963 opgericht door de familie Froyen naast de spoorwegovergang van de Boomkensstraat op grond van de NMBS. In 1974, na de vervanging van de overweg door de voetgangerstunnel, werd het beeld verplaatst naar grond van de stad iets verderop.

136 - Muurkapel

Hasselt

Schrijnwerkerstraat 9

139 - Kapel Moeder van de Vrede

Kuringen

Rietvennestraat 18

146 - boomkapel

Hasselt

Haarbemdenstraat

154 - Kapel herinnering slachtoffers bombardement WO2

Kuringen

Dormaalstraat to 1

Het kapelletje is opgericht ter herdenking van de slachtoffers die hier vielen bij de bombardementen op 8 april 1944. De grootouders Busse- Smets hebben de kapel laten bouwen door aannemer Feytongs ter nagedachtenis van hun twee kinderen die omgekomen zijn in het bombardement toen er een bom op het huis viel. Beide kinderen stierven terwijl hun moeder aan het bevallen was van haar zoon Ernest. "Door de windverplaatsing waren die twee kinderen tegen de muur geplakt." De toegesnelde eigenaar van het huis wist niet waar hij moest beginnen, de kinderen die nog leefden heeft hij met zijn handen eruit gegraven.

183 - Lourdesgrot

Kuringen

Overdemerstraat to 30, links van 37

De Lourdesgrot naast de St.-Leonarduskapel in de Overdemerstraat werd ingewijd in 1937 'op tweeden Sinxendag'. Het is een typische grote Lourdesgrot, met een altaar in de grote en een beeld van de O.L.-Vrouw van Lourdes in een nis rechts boven de grot. Er zijn zitbanken als je ven verpozen wil.

237 - Napel basisschool Sint Jozef Voedstervader

Kermt

Diestersteenweg 237, 3510 Hasselt

Het beeld stelt Sint Jozef voor samen met het kindje Jezus, hij is de liefdevolle voedstervader die Jezus onderwijst. Sint Jozef is te herkennen aan de staf met lelies in zijn hand, het teken van de zuiverheid. De zusters Ursulinnen die het klooster een eeuw lang bewoonden, zullen dit een goed symbool gevonden hebben voor de vele generaties meisjes die er les volgden. In 1879 namen pastoor Melotte van Kermt en pastoor Daniels van Spalbeek het initiatief om een vrije katholieke lagere school te bouwen. De grond werd geschonken door een vrome vrouw, juffrouw Marie Josephine Pelenders. Op enkele jaren tijd was er genoeg geld ingezameld voor enkele schoollokalen. In 1885 namen de Ursulinnen van Herk het schooltje over en bouwden later ook een hoofdgebouw dat als klooster moest dienen voor de zusters/leraressen die in 1897 arriveerden om er onderwijs te geven. Pas in 1914 werd er in België een leerplicht ingesteld voor alle kinderen tussen 6 en 12 jaar. In de voorgevel van het hoofdgebouw zie je ook een gedenksteen voor pastoor Melotte.

285 - Kapel

Stevoort

Nitsemstraat 25

322 - Muurkapel

Hasselt

Dokter Willemsstraat 17, 3500 Hasselt

363 - Groot kruis van Roebbe

-

-

Florence Smets liet het kruisbeeld plaatsen, het is een blijvende herinnering aan haar overleden oom en tante Louis en Josephine (Fien) Robben. Louis overleed in 1940 op 83-jarige leeftijd. Toen hij stierf, werd een geschikte locatie gezocht om het kruis te plaatsen. Er liep een zijwegeltje over het hoogste punt van de Warandevallei naar de Steenberg. Dit werd gebruikt door de bewoners van 'den Hoek' om droogvoets in Herk te geraken tijdens het natte seizoen. Het werd veel gebruikt door de familie Robben. Daarom werd beslist om het kruisbeeld te plaatsen tegen een zomereik die recht tegenover het wegeltje stond. Zo konden Fien en Florence bidden voor Louis als ze terug naar huis keerden en van ver het kruisbeeld zagen. Het houten kruis takelde echter af door de tand des tijds en het gietijzeren beeld verroestte. Pa Dekens heeft het dan onderhanden genomen in zijn werkplaats: de dwarsbalken werden vernieuwd en het beeld kreeg een schuurpartij en werd nadien opnieuw geschilderd. Zo pronkte het beeld weer in al zijn glorie en konden de kinderen uit de buurt weer bloemetjes plaatsen onder het kruis. Op pinksterzondag in 1955, zo vertelt een buurman, wandelde zijn toen 7-jarige zus door de steeg en kwam voorbij het kruis van Robben. Daaronder hing een verroest blikje met water in. Ze goot het leeg, maar het water was rood (van de roest). Toen ze dat thuis vertelde, zei haar moeder dat dat het bloed van Christus was. Het blikje was bedoeld om veldbloemen in te zetten maar dat was nog niet gebeurd na de lange winter. Jarenlang geloofden de kinderen in de buurt dat Christus bloedde.

373 - Muurnis Maria Goretti

Spalbeek

Molenstraat 129

Boven de ingang van het voormalige kleuterschooltje is er een ingebouwde nis, toegewijd aan de Heilige Maria Goretti, patrones van jonge meisjes. Maria Goretti (1890-1902) werd als 12-jarig meisje vermoord toen ze zich verdedigde tegen een aanrander. Op haar sterfbed vergaf ze haar aanvaller. Hij bekeerde zich en ging na zijn gevangenisstraf in het klooster. In 1950 werd Maria heilig verklaard, haar feestdag is 6 juli. Ze wordt voorgesteld met in haar hand een mes, het werktuig van haar marteldood en lelies, teken van zuiverheid. Ze is op blote voeten en in schamele kledij want de familie was doodarm. Katholieke meisjesverenigingen, zoals de Roodkapjes van Spalbeek, kozen Maria Goretti dikwijls als patrones. Ze was een voorbeeld van gehoorzaamheid, dienstbaarheid en zuiverheid, Roodkapjes leerden de bloementaal van Maria Goretti: zuiver als de lelie, bescheiden als het viooltje, trouw als de korenbloem. Het schooltje werd in 1947 ingehuldigd en het waren de Zusters van Vorselaar die het tot in 1968 bestierden. Die congregatie werd in 1820 opgericht en ze legde zich speciaal toe op het meisjesonderwijs. In 1951 werd het schooltje uitgebreid: naast twee klaslokalen huisvestte het voortaan ook de parochiezaal en de bibliotheek. De bezielers waren pastoor Hendrickx, secretaris Eugeen Salaets en burgemeester Modest Liefsoens. Het Belang van Limburg schrijft: "Er mag gezegd dat de moderne school degelijk is en een lachend en aantrekkelijk uitzicht heeft en past in het landelijk kader van Spalbeek". En dat is echt waar, het is een mooi gebouwtje, helaas wel ontsierd door een niet-passende aanbouw aan de inkom, heel harmonisch en rustig in het groen. Momenteel wordt het schooltje gebruikt voor kinderopvang en hopelijk laat men het nog vele jaren lang rustig betijen.

392 - Kapel OLV Maagd der Armen

Spalbeek

Herkkantstraat 185 - ingang kasteel Rijsdaal

Langs de Herkkantstraat aan het kasteeltje van Rijsdaal staat dit mooie kapelletje onder een prachtige tamme kastanje. Aan de achterkant zie je in het metselwerk het jaar 1954. Het is toegewijd aan O.L. Vrouw van Banneux, Maagd der Armen. Het perkje is in goede staat, er is een zitbank en er werden meidoorn en dennetjes aangeplant. Het beeld dat in het kapelletje staat is wel geen beeld van Banneux, het is een beeld van O.L. Vrouw van Vlaanderen. De kapel werd door de parochianen van Spalbeek gebouwd met ter plaatse gebakken stenen. Het ligt tegen de tuin van het kasteeltje Rijsdaal dat een tijdlang eigendom was van de Bouworde die hielp bij de bouw van de kapel. **In de omgeving.** Het Kasteel Rijsdaal is genoemd naar de Rijsbeek. Zij ontspringt in de velden achter de Stevoortse Kiezel in Stevoort en stroomt dan tot aan de Nieuwmolen in Berbroek waar ze uitmondt in de Herk. Het beekje gaf ook haar naam aan het gehucht Reisbeek in Berbroek. In Spalbeek in de buurt van de Wijerstraat is een aftakking gemaakt naar het landgoed Rijsdaal. Het kasteel ligt in een tuin vol waardevolle flora en bomen -en is vanaf de straat niet echt te zien. Het woonhuis werd in 1852 gebouwd door burgemeester Eugène Pollenus (1796-1879). In 1882 werd er een vakwerkschuur bij geplaatst die afkomstig was van Kozen. Ook in 1911 en 1918 bouwde men nog bij. Er ligt ook een vijver in het park die ontstaan is door kleiwinning die nodig was voor de bakstenen en de pannen van de gebouwen. Er zijn een aantal mooie fietswegen rondom de Rijsbeek. Zo kan je aan het Monikenhof (Stevoortweg 166) inrijden naar de Nieuwmolen toe waar de Rijsbeek in de Herk stroomt.

457 - niskapel

Hasselt

Demerstraat 33, 3500 Hasselt

Beeld van Sint Joseph

K001 - Heilig Hartkapel

Guigoven

hoek Brandstraat - Kasteelstraat Kasteelstraat 1A, 3723

Het echtpaar Wagemans uit Guigoven werd zwaargewond bij een motorongeval in oktober 1923. Uit dankbaarheid voor de genezing van hun wonden hebben ze in 1925 de Heilig Hartkapel opgericht. Zie Artikel Het Belang van Limburg In 2016 overleed de 19-jarige Chiroleidster Oona Henri aan een hartfalen tijdens het joggen, vlak bij de kapel, op een honderd meter van de Chiro lokalen. De kapel is sindsdien uitgegroeid tot een ontmoetingsplek in het dorp. In 2020 hebben Chiro Spratike en vzw Bra Chique de kapel gekregen van de familie Wagemans. Ze hebben de kapel gerenoveerd en er een troostplek van gemaakt voor iedereen die afscheid moest nemen van een dierbare.

K002 - Kerkhofkapel

Guigoven

Kasteelstraat 14A, 3723 Hasselt -d

De oude parochiekerk van Guigoven was van het begin van de dertiende eeuw, ze werd rond 1880 afgebroken. Enkele jaren later werd op de fundamenten van het koor van de kerk de huidige kerkhofkapel gebouwd. De grafstenen uit de oude kerk werden in de nieuwe kapel geplaatst. Zo bleven een aantal grafmonumenten van de Heren en Vrouwen van Guigoven bewaard. Reden genoeg om de kapel tot beschermd monument, bouwkundig erfgoed én tot beschermd stads- of dorpsgezicht te verklaren. In de vloer van de kapel ligt de grafsteen van Hendrik van Guigoven. Hendrik was een ridder die in 1346 sneuvelde op het slagveld. De grafstenen van Jan van Printhagen (1519) en zijn twee echtgenotes, Catharina van Grevenbroek en Clara van Stevoort, en van Clara van Printhagen (1623) zijn in de muren van de kapel geplaatst. Uit de zeventiende eeuw zijn er ook nog de grafstenen van François-Théodore de Blanckart (1653) en Maria van Cortenbach (1624). De oudste grafsteen is van Jan van Opleeuw uit 1296, hij was de feodale heer van Guigoven. Zijn grafsteen vind je aan de buitenmuur van de kapel, ook die van Hendrik Surlet en Anna van Guigoven uit de zestiende eeuw zijn buiten te bewonderen. Het gietijzeren hekje in de deur is verwant met dat van de Sint-Antoniuskapel op de steenweg. Het ingemetselde stenen hoofd boven de ingang van de kapel was jarenlang een bron van discussie. Het beeld zou uit de oude kerk komen. Men nam aan dat het Romeins was uit de vijfde eeuw. Velen dachten aan een afbeelding van Diana, godin van de jacht, maar de meesten dachten aan Apollo. Apollo was één van de belangrijkste goden in de Griekse mythologie. In een artikel in 1836 schreef men: "den dag dat de kinderen de Eerste Communie deden, als de diensten na den noen uit waren, gingen ze op den kerkhof en ieder van die kinderen wierp met eenen steen naar den Romeinsche afgod". Toen stond de 'Apollokop' nog in de muur van de parochiekerk. Een onderzoek door de archeologische dienst van de provincie Limburg in 2003 stelde echter dat het om een 'Medusa-achtige Alexanderkop uit de 16de eeuw' gaat. (Alexander de Grote gebruikte een afbeelding van Medusa op zijn schild.) Er worden vandaag gelukkig geen steentjes meer naar het beeld gegooid. De kapel is gesloten. Je kan de sleutel afhalen bij 'UiT in Kortessem' als je ze wil bezoeken.

K003 - Mersenhovenkapel

Guigoven

Bredeweg 31, 3723 Hasselt -d

De Mersenhovenkapel werd in 1818 opgericht door Jan Coenen, boer van de Mersenhovehoeve. Ze verving de oorspronkelijke kapel in vakwerkbouw uit de late middeleeuwen die in de Franse tijd werd verwoest. Het is een van de oudste kapellen van Kortessem, ze werd in 1979 gerestaureerd. Op de vloer van de kapel zie je de originele glazuurtegeltjes uit de 18de eeuw. Hier worden St.Rochus, tegen zweren, en St. Job, tegen veeziekten, vereerd. De kapel wordt door een hechte groep vrijwilligers verzorgd. Het is nog altijd een goed bezochte ontmoetingsplek. Achter de kapel staat een wegkruis, het is mogelijk het grafkruis van Arnoldus Momfels, hij was een koopman en bakker in Tongeren.

K005 - Kapel van OLV van de Zeven Smarten

Kortessem

Hoek Hasseltsesteenweg - Sint-Antoniusstraat Hasseltsesteenweg 200, 3720 Hasselt -d

Jules Gerrits bouwde de kapel in 1942 ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Smarten uit dankbaarheid voor zijn genezing. Hij werd op 12 mei 1940 op de steenweg getroffen door een schot van een Duitse tank dat zijn lichaam doorboorde. De veldwachter bracht hem met de kruiwagen naar huis. Verpleegster Inès de Grady redde zijn leven. Jules werd 81 jaar, hij overleed in 1989.

K006 - Bonderkuilkapel

Kortessem

Langenakkerstraat Bulsstraat 121, 3570 Alken -d

De Bonderkuilkapel werd in 1883 gebouwd door de broers Phillipaerts. Beiden waren niet getrouwd, daarom wordt het kapelletje ook het Jonkmanskapelleke genoemd. De kapel ligt bij de grens van Alken, Kortessem, Wellen en Wimmertingen, zo kreeg ze ook de naam Vierdorpenkapel. Ze is toegewijd aan O.-L.-Vrouw van Lourdes. De kapel verving de oude 'Bonderkoel Kapelle' die al in 1844 in de Atlas der Buurtwegen vermeld werd. De broers bouwden de kapel omdat de buren van de griep gespaard bleven. Griep was destijds een levensgevaarlijke ziekte. Vlakbij, achter de Bonderkuilhoeve, werden rond 1774 27 Bokkenrijders terechtgesteld. Ze werden onthoofd, aan de paal gewurgd, levend verbrand of geradbraakt. Het is niet aangetoond dat er een verband is tussen de kapel en de dood van de Bokkenrijders.

K007 - Daaleindekapel

Kortessem

Daaleindestraat 73, 3720 Hasselt -d

De Daaleindekapel werd in 1814 gebouwd ter vervanging van de Bedbornkapel. Deze kapel was er al in de dertiende eeuw en was eigenlijk een kleine kerk van meer dan zeven meter lang. De Bedbornkapel lag op een paar honderd meter te noordwesten van de huidige kapel. Ze werd in 1799 door Franse soldaten vernield. De Daaleindekapel was oorspronkelijk van leem, in 1924 werd de rechterzijgevel door baksteen vervangen. In 1928 werd het dak vernieuwd en kreeg het zijn typisch torentje met het kruis. De kapel is toegewijd aan Sint Aldegondis, de patrones tegen kanker, waaraan ze zelf in 684 zou zijn gestorven. De Heilige Aldegondis wordt afgebeeld op het wapenschild van Alken. De kapel werd ook bezocht door het spook van een priester. Hij kwam iedere avond om acht uur naar de kapel om de mis te doen. Men zag hem binnengaan, maar men zag hem nooit buitenkomen. Het moest dus een spook zijn! Een nieuwe knecht van de winning Bonhomme hoorde het verhaal en ging de zaak oplossen. (Dit is denkelijk de hoeve Schoonwinkel. Paul Bonhomme woonde er vanaf 1797, het verhaal gaat dus over de Bedbornkapel.) De knecht was misdienaar geweest en volgens hem ging het om een priester die een mis had achtergelaten en die 'moet gediend' worden. Terwijl de hele buurt veilig vanachter een haag toekeek, volgde hij de priester toen hij de kapel binnenging. De priester stak twee kaarsen aan en hij begon de mis te doen, de knecht bediende de priester zoals het hem geleerd was. Toen de mis gedaan was, zei de priester: 'Ik heb hier al honderd en elf jaar lang de mis gelezen en ik heb ze nooit gediend kunnen krijgen, nu hebt gij dat eindelijk gedaan en ik bedank u daarvoor.' En toen verdween hij zo gelijk een kaars die ge uitblaast, hij was verlost en moest geen mis meer komen doen.

K008 - Kapel de Fauconval

Kortessem

Daaleindestraat Kerkplein 12, 3720 Hasselt -d

De Kapel de Fauconval is een grafkapel in neoromaanse stijl, ze werd rond 1900 gebouwd door Paul de Bernard de Fauconval en verving een kleiner kapelletje in een muur. In de grafkelder onder de kapel zijn enkele leden van de familie de Fauconval begraven. De kapel was vroeger een vaste halte tijdens de Heilige Sacramentsprocessie.

K009 - Opeindekapel

Kortessem

Opeindestraat 12, 3720 Hasselt -d

De Opeindekapel werd rond 1900 gebouwd ter vervanging van de Gasthuiskapel. Deze verving de eerste Gasthuiskapel die ongeveer tegenover de huidige kapel stond. In 1977 werd beslist een nieuwe rijkswachtkazerne te bouwen op het perceel waarop de kapel staat. Dankzij de inzet van de rijkswachtbrigade van Kortessem werd de kapel niet afgebroken, maar in 1984 zelfs gerestaureerd. In de oude kapel stond een 'sedes sapientae' (zetel der wijsheid) Mariabeeld van rond 1500. Het is mogelijk dat het beeld brandschade opliep toen de Gasthuiskapel afbrandde. Het beeld wordt nu veilig in Borgloon bewaard. Tijdens de Opeindefeesten, op de 3e zondag van september, wordt het beeld in de kapel tentoongesteld. Het houten barokaltaar stamt uit de 18e eeuw.

K011 - Wegkruis

Kortessem

Daaleindestraat 18, 3720 Hasselt

Dit kruis is vermoedelijk opgericht ter herdenking aan het slachtoffer van een moord die in 1812 in een nabijgelegen herberg gebeurde. Het is dus mogelijk een boetekruis dat werd geplaatst door de dader of zijn familie om boete te doen voor het slachtoffer.

K012 - Hoogveldkapel

Vliermaal

Hoogveldstraat 10, 3724 Hasselt -d

Vroeger stond hier een kapel, bekend als Chapelle Savel, zo is ze vermeld in de Atlas der Buurtwegen van 1846. Deze kapel verdween, rond de eeuwwisseling liet de eigenaar van kasteel Hoogveld (de Ghelin du Vivier) er een nieuwe kapel bouwen. Er staat een beeld van OLV van Lourdes.

K013 - Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand

Vliermaal

Mesenberg Tongersesteenweg 283, 3724 Hasselt -d

De kapel ligt een stukje van de steenweg, in de Mesenberg veldweg, naast huisnummer 275, tegenover de groentewinkel. Op de oude kaarten wordt ze vermeld als Schoenhage kapel. Het piëta-beeld in de kapel zou uit de 15de eeuw zijn. De kapel ligt in de schaduw van een prachtige kastanjeboom. Op de Ferrariskaart van 1777 staat er net op die plek een grote boom, zou het dezelfde boom nog zijn?

K014 - Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes

Vliermaal

Bissemstraat 3, 3724 Hasselt -d

De kapel werd in 1918, het einde van de Eerste Wereldoorlog, gebouwd in opdracht van Marie Deploige. Vlakbij, op de hoek met de Zammelenstraat ligt hoeve Deploige. De hoeve werd al vermeld op de Ferrariskaart van 1777.

K018 - Christusbeeld

Vliermaalroot

hoek Gulmerstraat - Baron A.de Heuschstraat Gulmerstraat 57, 3721 Hasselt -d

Het kruis aan de Gulmerstraat is van hout en draagt een metalen Christusbeeld. Het zou uit 19de of 20ste eeuw stammen. Men komt er bidden om verlossing te vragen van koorts en tandpijn.

K020 - Sint-Rochuskapel

Vliermaalroot

Oudeweierenstraat 34, 3721 Hasselt -d

De huidige Sint-Rochuskapel werd in 1971 gebouwd, ze verving de originele kapel van rond 1880 die ondertussen bouwvallig geworden was. Sint-Rochus is de beschermheilige tegen besmettelijke ziektes, hij was zelf door een engel genezen van de pest. De boeren kwamen hier bidden voor bescherming tegen de varkenspest. Het beeld van Sint-Rochus dat jarenlang in de kapel stond, werd gestolen en weer teruggevonden. Uit voorzorg is het beeld vervangen door een afbeelding en wordt het beeld op een veilige plaats bewaard. Kenmerkend aan de beelden van Sint-Rochus is dat hij de pestwonde op zijn been toont.

K021 - Onze-Lieve-Vrouw van Banneuxkapel

Wintershoven

Bronstraat 23, 3722 Hasselt -d

De plek waar de kapel staat heeft over de jaren vele namen gehad, van Armengoed en Armenhoofken tot Schapsweide. Ook deze kapel verving een oude kapel van voor de tijd van de Franse bezetting. Men neemt aan dat ze vernield werd door de Fransen. In 1856 werd een nieuwe kapel gebouwd, die vervolgens ook vervangen werd in 1936. Tijdens een missieweek in 1959 werd er een beeld van de O.L.V van Banneux geplaatst. Sindsdien draagt de kapel deze naam.

K023 - Sint-Annakapel

Wintershoven

Steenkensbeemdstraat in het veld Stationsstraat 40, 3722 Hasselt -d

De kapel ligt verstopt tussen de velden en plantages en is bereikbaar via een veldwegje vanaf de Steenkensbeemdstraat. De omgeving zou al in de Romeinse tijd bewoond geweest zijn, er werden resten van een Romeinse villa aangetroffen. Het originele Sint-Annabeeld is vermoedelijk van de 15de of 16de eeuw. Dit doet vermoeden dat er toen al een kapel was. Sinds de restoratie van de kapel in 1977 wordt het in de pastorij bewaard. In de kapel staat een gipskopie. Het altaar werd door Carl Christian Ershof in 1751 gemaakt, hij kreeg 18 gulden voor "der altaer in die sanc anna capellen zu Wintershofen". Zoals zovele kapellen in de buurt werd ook deze kapel vernield tijdens de Franse bezetting. De kapel werd in 1812 terug opgebouwd met de originele materialen door het echtpaar Bonhomme-Nyst. Dit staat vermeld in het chronogram boven de deur: beLLo DeVastatUM (vernield door de oorlog) sanCtae annae (Sint-Anna) refICIebant (hersteld) n:p:bonhomme & m:c:nyst conuiges (getrouwden) De hoofdletters in de tekst stellen Romeinse getallen voor, de som levert ons de datum op: L+L+D+V+U+M+C+I+C+I 50 + 50 + 500 + 5 + 5 + 1000 + 100 + 1 + 100 + 1 = 1812

K024 - Sint-Lambertuskapel, bedehuis

Wintershoven

Stationsstraat naast 37

De kapel lag vroeger aan de rand van de straat, toen de scherpe bocht afgerond werd kwam ze een stukje van de weg te liggen. In 1921 liet eigenaar Hubert Roebben de kapel afbreken en een nieuwe terug opbouwen. De kapel is gewijd aan Sint-Lambertus, hij zou in 638 geboren zijn in Wintershoven.

K025 - Veldkruis

Wintershoven

in het veld Oudeweierenstraat 25, 3722 Hasselt -d

Volgens de dorpslegenden begonnen twee herders een vechtpartij, waarbij één het leven verloor. Op de plaats van de moord werd dit kruis opgericht. Een stuk van het 19de-eeuws kruis is afgebroken, er wordt verteld dat dit tijdens de Eerste Wereldoorlog gebeurde.

K026 - Kapel van de Lieveherenboom

Kortessem

Hoek van Vinckenroyestraat - Lieve-Hereboomstraat Lievehereboomstraat 119, 3720 Hasselt -d

De originele Onzelieveherenboom was eeuwenoud, meer dan 1200 jaar! Er is zelfs een legende waarin Karel de Grote vermeld werd. De zomereik zou de oudste boom van België geweest zijn. In 1774 verklaarden de Bokkenrijders tijdens hun proces dat ze de holle boom als vergaderplaats gebruikten. De holte was groot genoeg om er een tafel in te zetten waar vier mensen aan konden zitten kaarten. In 1861 werd geschreven dat een kapelletje, een kader met een beeld van de Heilige Maagd met het kindje Jezus op haar arm, dat hoog in de boom bevestigd was. Wat later werd er ook een offerblok geplaatst. In 1965 vertelde een toen 72-jarige buurtbewoner hierover het volgende: "Hai e beetje verder in 't deurp steit de Lieve Heer-boum. 't Is ne dikke boum, woa heel hol is van binnen. De sjos steit der nog en kunt ge nauw nog zien. De minsen zaagten dat de bokkerijders do in vergoaderde en verbjand werden." De boom werd in zijn geschiedenis meermaal beschadigd bij stormen, in 2009 werd de boom geveld door een rukwind. Er blijft nog een stuk van de stam over. Er hangt nu een kruis met de tekst "Heer zegen onze velden" aan de boom naast het resterend stuk stam.

K028 - Sint Rochuskapel

Kortessem

Hoek Herbroekstraat - Sint-Rochusstraat St.-Rochusstraat 1, 3720 Hasselt -d

De Sint-Rochuskapel heeft in 1959 een kapel vervangen van voor 1844, toen werd deze al vermeld in de atlas van de buurtwegen. Sint-Rochus wordt aanroepen tegen besmettelijke ziekten, hij was zelf door een engel genezen van de pest. Op 15 augustus, de feestdag van Sint-Rochus, kwamen de mensen van Herbroek in processie naar de versierde kapel. Vanaf 1959, toen de nieuwe kapel gebouwd was, ging op de zondag daarna de jaarlijkse kermis van Herbroek door. De kapel stond op grond van de boerderij Vanden Born, toen de boerderij verkocht werd, werden de kopers ook eigenaar van de kapel. In 2023 schonken ze de kapel aan de kerkfabriek Sint-Pieter van Kortessem.

K029 - Kapel van de Klik

Kortessem

Kapellekensbaan (ex-Kapelstraat) Kapellekensbaan 86, 3720 Hasselt -d

Op deze plek aan het Kraaienveld werd al in 1778 een kapel gebouwd. Deze werd in 1970 afgebroken en netjes weer opgebouwd in het Openluchtmuseum van Bokrijk. Het was een 'grinskapelletje', moeders van te veel huilende kindjes kwamen er om de hulp van Maria te vragen. Grinsen is dialect voor huilen. De buurtbewoners hebben toen een nieuwe kapel laten bouwen. De kapel ligt in de parochie Wimmertingen, in het gehucht Herbroek. De oorsprong van de oude kapel ligt bij een legende typische voor het einde van de achttiende eeuw. Het was een tijd waarin dwaallichtjes en donkere nachten een goed verhaal op weg hielpen. Op een donkere stormige nacht liepen twee boerenknechten stomdronken weer naar huis langs het Kraaienveld. Ze kwamen een pater tegen die vertelde dat hij jaren geleden om de veertien dagen vanuit zijn klooster in Zepperen naar Diepenbeek moest gaan om er de mis op te dragen. Tijdens een van die tochten ontmoette hij 's avonds twee herders, ze boden de pater aan om mee te komen om iets te eten en te drinken. Hij ging mee, kreeg warm eten en kon zich met enkele borrels verwarmen. Moe en verwarmd viel hij in slaap. Hij schrok wakker van vreemde geluiden in het achterhuis. Door de openstaande deur zag hij de duivel zelf met de twee herders dansen rond een open vuur waarboven een ketel aan de kook hing. Met in de ketel "¦ het geraamte van de pater! De pater had de mis in Diepenbeek niet opgedragen en dus aan zijn plicht verzuimd. Als boete moest hij als een geest blijven ronddwalen. Toen de twee zatte stalknechten dit verhaal hoorden waren ze van schrik op slag terug nuchter. De pater smeekte hun hier op het Kraaienveld een kapel te bouwen zodat hij van zijn straf bevrijd kon worden. De boerenknechten beloofden dit te doen. En "¦ de geest van de pater verdween in de nacht. Het kan geen toeval zijn dat dit verhaal zo hard lijkt op het verhaal van de Bedbornkapel/Daaleindekapel uit dezelfde periode.

K030 - Banneuxkapel

Kortessem

Hoek Kapellekensbaan (ex-Kapelstraat) - Tapstraat

De kapel werd in 1953 "“ 1954 gebouwd ter ere van de Onze-Lieve-Vrouw van Banneux. Nadat de verschijning van OLV van Banneux erkend werd in 1952, werden er in Limburg veel kapellen gebouwd en kleine muurkapelletjes opgehangen.

K031 - Reewegkapel

Kortessem

Reeweg 63, 3720 Hasselt -d

Toen er in 1962 een nieuwe electriciteitscabine aan de Reeweg geplaatst werd, vroegen de buurtbewoners om er een kapel naast te plaatsen. In de kapel zie je een beeld van Onze-Lieve-Vrouw der Zeven Smarten, een pieta, Maria met de gestorven Christus op haar schoot.

K032 - O.-L.- Vrouwkapel aan de Bornstraat

Vliermaalroot

Hoek Bornstraat - Gulmerstraat Bornstraat 2, 3721 Hasselt -d

In 1962 besliste de gemeenteraad de oude kapel af te breken zodat er wegenwerken konden uitgevoerd worden. Er werd een elektriciteitscabine geplaatst. Het gemeentebestuur liet de nieuwe open kapel tegen de cabine aanbouwen. De oude kapel werd door de familie Wilmots gebouwd. Ze stond in het midden van het kruispunt van de Gulmerstraat, de Helstraat en de Trootstraat, we zien ze al op de Ferrariskaart van 1777.

K034 - O.-L.-Vrouw van Banneuxkapel

Vliermaal

Hoek Boschelstraat - Leopold III-straat Leopold III-straat 62, 3724 Hasselt -d

Op deze plek stond vroeger een waterpomp, het was een vanzelfsprekende plek voor de buren om samen te komen. Tijdens processies werd hier een rustaltaar geplaatst. In 1947 bouwden de buren, met de hulp van een metser en de lokale jeugd, zelf de kapel.

K038 - Sint-Antoniuskapel

Guigoven

Tongersesteenweg 161, 3723 Hasselt -d

De familie de Kerckhove de Varent woonde in het huidige kasteel de Donnea van 1884 tot 1905. In 1893 lieten ze de kapel bouwen uit dank voor het bekomen van een gunst. Zij gebruikten het als een private devotiekapel. De kapel is toegewijd aan de Heilige Antonius van Padua. Toen het kasteel van eigenaar veranderde werd de kapel toegankelijk voor het publiek. Marktkramers op weg naar Tongeren en Hasselt offerden er kleingeld voor een goede verkoop op de markt.

K042 -Staakkapel stolp

Wintershoven

Hemelsveld Bellevuebos Tongersesteenweg 41, 3722 Hasselt -d

K070 - niskapel

Guigoven

Brandstraat 16, 3723 Hasselt

beeldje van Kindje Jezus van Praag